ΝΕΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ

Η αστική τάξη μετέφρασε για μια ακόμη φορά την ταξική δικτατορία της σε εκλογικά αποτελέσματα, στις ευρωεκλογές. Οι διαφοροποιήσεις στους πολιτικούς εκπροσώπους της - κόμματα παίζουν ρόλο μόνο για αλλαγές στο πλαίσιο υπηρέτησης του συστήματος. Αυταπάτη να μην έχουμε καμία.

Το ποσοστό του ΚΚΕ είναι, σε σχέση με το 2012, θετικό. Αποτελεί μια νέα βάση αναδιοργάνωσης και ανάπτυξης νέων δυνάμεων από την εργατική τάξη και το λαό. Να μη ξεχνάμε τη μεταβατική περίοδο που περνάμε με την κρίση αλλά κυρίως από το 1990, όταν όλα ανατράπηκαν σε διεθνές επίπεδο και μέχρι τώρα το παγκόσμιο εργατικό κίνημα είναι σε υποχώρηση και αποδιοργάνωση και η εργατική τάξη σε φάση απωλειών.

Οι συνέπειες της ανατροπής των σοσιαλιστικών καθεστώτων και της ήττας τότε, που κάποιοι «αριστεροί» θεώρησαν λύτρωση των λαών(!) των σοσιαλιστικών χωρών, λειτουργούν ακόμη σαρωτικά. Η επανάκαμψη του φασισμού, σε συνδυασμό με την πλήρη αντιδραστικοποίηση της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής σε επίπεδα εκτελεστικής, δικαστικής και κοινοβουλευτικής φαιστικοποίησης, με καλυμμένο τέλος τον πόλεμο, το δείχνει έντονα. Είναι μάλλον ευτύχημα που έμεινε όρθιο το ΚΚΕ μαζί με ελάχιστα άλλα ΚΚ.

Το πέρασμα σε ένα ΚΚ Νέου Τύπου, προσαρμοσμένο στις νέες συνθήκες κρίσης, υποχώρησης, αναδιοργάνωσης και αντεπίθεσης, δεν είναι εύκολη δουλειά. Θέλει χρόνο, αλλαγή νοοτροπίας, επαναστατική αισιοδοξία και κυρίως οργανωτική  ανάκαμψη της εργατικής τάξης. Αλλάζουν ακόμη και τα πρόσωπα. Φεύγουν παλιές νοοτροπίες χαλαρής και θολής αντίληψης για την «αριστερά» και έρχονται λίγες αλλά αποφασισμένες δυνάμεις να δώσουν ταξικές μάχες χωρίς υποχωρήσεις. Η ποιοτική διαφορά θα φανεί όταν η κρίσιμη μάζα των νέων δυνάμεων εμφανιστεί στο προσκήνιο της μάχης. Η άποψη ορισμένων που συνδέουν την ανάκαμψη αυτή με εκλογές δεν είναι σωστή. Το εκλογικό αποτέλεσμα είναι πάντα παράγωγο του βαθμού οργάνωσης και μαχητικότητας και όχι το αντίστροφο.

Έχουμε να αντιμετωπίσουμε όλο το ταξικό οικοδόμημα της δικτατορίας του κεφαλαίου, τις πολιτικές του εκφάνσεις, το ακροδεξιό μακρύ χέρι του βαθέως κεφαλαίου, την σοσιαλδημοκρατική, μικροαστική και «αριστερή» εκδοχή του, την αδράνεια, τη διαφθορά και την κατασταλτική δύναμη του κράτους του κεφαλαίου. Να μη μας διαφεύγει αυτή η πολυδιάστατη και πολυμέτωπη μάχη. Να μην έχουμε πλέον αυταπάτες ήσυχης αστικής νομιμότητας. Τίποτα δεν είναι όπως πριν.

Εμπρός για νέες μάχες, για νέους αγώνες, ο δρόμος μας ήταν πάντα δύσκολος και τώρα είναι δυσκολότερος. Όμως τέτοιες κρίσιμες εποχές, ανέδειξαν τον ιστορικό ρόλο των κομμουνιστών και των κομμουνιστικών κομμάτων στην σύγχρονη εξέλιξη του κόσμου.

Stergios