Ο Ολάντ και η ανεστραμμένη αντανάκλαση της πραγματικότητας

«Είδες ο Ολάντ...»

«Δεν είναι μόνο ο Α.Σαμαράς που τα πηγαίνει καλά στην ΕΕ. Είναι και ο Φρ. Ολάντ και θα ήταν άδικο να μην αναφερθεί.

Με επίθεση εντός και εκτός συνόρων δείχνει πραγματική πυγμή και επανέρχεται εντυπωσιακά στο προσκήνιο. Για τα εκτός τα βλέπουμε, με την ιμπεριαλιστική επέμβαση στο Μάλι, όπου όπως λένε τα γνωστά μεγάλα ΜΜΕ, δεν είναι ιμπεριαλιστική γιατί η Γαλλία κλήθηκε από τον πρόεδρο του Μάλι….

Ξέχασαν μόνο μια μικρή λεπτομέρεια. Οτι ο "μεταβατικός" πρόεδρος Τραορέ είναι διορισμένος μετά το πραξικόπημα του λοχαγού Σανόγκο και δεν είναι δημοκρατικά εκλεγμένος. Αλλα αυτά είναι λεπτομέρειες, όπως λεπτομέρεια είναι και το ότι υπάρχει εκεί στη φτωχή αυτή χώρα και φυσικό αέριο, πετρέλαιο, ουράνιο κλπ. που μπορεί να ενδιαφέρει τους Γάλλους εκτός από τη δημοκρατία και την ευημερία του λαού του Μάλι που ήταν ...σίγουρα  και το κύριο κίνητρο τους.

Η εντός συνόρων επιτυχία του συντρόφου Ολάντ δεν είναι άλλη από την σπουδαία μεταρρύθμιση στα εργασιακά που επικροτήθηκε από τις 3 από τις 5 εργατικές συνομοσπονδίες και έτσι πήρε όπως λένε το πράσινο φως για υλοποίηση». 

 Από κείμενο του blog Του:Γιώργου Σαρρή

 

Σχόλιο Stergios:

…η ανεστραμμένη αντανάκλαση της πραγματικότητας

Αυτοί είναι οι ιμπεριαλιστές «υπερασπιστές» των ανθρωπίνων δικαιωμάτων! «Υπερασπίζουν» τα δικαιώματα δολοφονώντας τους ανθρώπους!

Το δραματικό είναι ότι κάθε τέτοια δολοφονική επίθεση κατά λαών ανεβάζει, κατά τα μέσα ενημέρωσης του κεφαλαίου, τη δημοτικότητα του προέδρου που βομβαρδίζει!

Να έχουν διαφθείρει τόσο τους λαούς τους ώστε να χαίρονται με τις δολοφονίες των άλλων λαών και κυρίως με την κλοπή του πλούτου τους; Πώς να ξεχάσουμε το χειροκρότημα στον Σαρκοζί όταν βομβάρδιζε τη Λιβύη την ώρα που όλοι ήξεραν ότι το κάνει να αρπάξει τζάμπα τα πετρέλαια; Για να μη πούμε για την απίστευτη με μπόλικο ρατσισμό «έγκριση» των Γάλλων στον βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας το ’99.

Είναι τόσο διεφθαρμένος ο λαός ή τα μέσα ενημέρωσης τον κάνουν να φαίνονται κατ εικόνα και ομοίωση των αιμοσταγών μεγαλοκαπιταλιστών της χώρας τους;

Είναι ένα μεγάλο ερώτημα αυτό. Γιατί να χαίρεται άραγε ο Γάλλος άνεργος για τους βομβαρδισμούς της Λιβύης και για τη στρατιωτική επέμβαση στο Μάλι; Αφού όλα τα κέρδη τα παίρνουν οι πολυεθνικές και αυτός παραμένει άνεργος. Ομοίως γιατί να χαίρεται ο Γάλλος εργαζόμενος αφού εξακολουθούν να του αφαιρούν δικαιώματα και να του μειώνουν το μισθό;

Η ανεστραμμένη αντανάκλαση της αλήθειας (πραγματικότητας) στα μυαλά των ανθρώπων είναι η βάση της ιδεολογικής κυριαρχίας των εκμεταλλευτικών τάξεων. Οι μάγοι, οι παπάδες, οι σημερινοί προπαγανδιστές αυτή τη δουλειά κάνουν. Μετατρέπουν σε ευεργεσία την αδικία που κάνει στο λαό η άρχουσα τάξη! Θυμηθείτε πως ψηφίζουν εδώ οι πολίτες που ξέρουν καλά ότι αυτός που ψηφίζουν, αύριο θα τους κόψει μισθούς, συντάξεις, δικαιώματα! Στη Γαλλία δεν γίνεται κάτι διαφορετικό. Κατάντησαν τον λαό με τη διαστρέβλωση και την αναστροφή της πραγματικότητας, ακόμη και τις δολοφονίες των λαών να τις χειροκροτεί, έστω ας πούμε ένα μεγάλο μέρος του. Πώς να το ερμηνεύσει κανείς;

Όπως και να έχει το πράγμα ένα είναι βέβαιο. Όταν κάποιοι από τον λαό χαίρονται με την υποδούλωση των άλλων ας περιμένουν και τη δική τους υποδούλωση. Υποδούλωση ίσως διαφορετικής μορφής αλλά τελικά υποδούλωση με ένα κοινό χαρακτηριστικό: ΑΠΩΛΕΙΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ. Κανένας δεν μπορεί να είναι ελεύθερος όταν εγκρίνει την υποδούλωση των άλλων.