Μια άλλη ματιά
Βλέπω πολλά
κείμενα που προσπαθούν να αποποιηθούν κάθε σχέση του Κομμουνιστικού Κινήματος
με την Αριστερά. Νομίζω ότι γίνονται πολλές παρανοήσεις και υπερβολές εδώ και
θα πρέπει να ήμαστε πιο προσεκτικοί.
Είναι άδικη
η ισοπεδωτική κριτική στην Αριστερά και στους Αριστερούς σαν να είναι όλοι διαχειριστές
ή πράκτορες του συστήματος και κυρίως σαν να βρίσκονται απέναντι από τους κομμουνιστές.
Ταυτίζουμε έτσι την Αριστερά με κάποια μορφώματα που υφαρπάζουν ιστορικά τον
τίτλο της όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, κάτι σαν τα «σοσιαλιστικά» και «εργατικά» κόμματα του
Σρέντερ και του Μπλερ που κατάντησαν όργανα του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού.
Αν οι
συγκυριακές ανάγκες εξανάγκασαν το ΚΚΕ να διαχωριστεί από μια ευνουχισμένη αριστερά
δεν σημαίνει ότι η πραγματική Αριστερά χαρίζεται στο σύστημα.
Ελπίζω ότι
θα γίνει κάποια στιγμή αυτή η συζήτηση και θα διευκρινιστεί για ποια Αριστερά
γινόταν λόγος και δεν θα κατανοείται ο διαχωρισμός με αντιθετικό και μηδενιστικό
τρόπο.
Θα πέσουμε σε αντιφάσεις αν δεν κατανοήσουμε διαλεκτικά το ζήτημα και δεν θα μπορέσουμε να πούμε τι ήταν αυτοί που ακολούθησαν, αγωνίστηκαν, βασανίστηκαν, πλήρωσαν σαν Αριστεροί και με τη ζωή τους ακόμη αλλά δεν ήταν κομμουνιστές. Τι ήταν ο Γ. Λαμπράκης ο οποίος δεν ήταν κομμουνιστής; Τι ήταν οι δολοφονημένοι νεολαίοι της προδικτατορικής ΕΔΑ που δεν ήταν κομμουνιστές; Τι ήταν οι Λαμπράκηδες που δεν ήταν κομμουνιστές; Τι ήταν πχ ο πρόεδρος της ΕΔΑ Ι. Πασσαλίδης που δεν ήταν κομμουνιστής; Τι ήταν οι σύμμαχοι στο Παλλαϊκό Μέτωπο του 36 και στο ΕΑΜ που δεν ήταν κομμουνιστές αλλά το συγκρότησαν με τους κομμουνιστές; Τι είναι οι συνεργαζόμενοι σήμερα με το ΚΚΕ, στο ΠΑΜΕ, στη ΠΑΣΕΒΕ, στο ΜΑΣ, στο Κίνημα Ειρήνης κλπ και σε διάφορα πολιτικά και συνδικαλιστικά επίπεδα οι οποίοι δεν είναι κομμουνιστές; Τι είναι αυτοί που ασπάζονται το αντιμονοπωλιακό αντιιμπεριαλιστικό πρόγραμμα του ΚΚΕ αλλά δεν φτάνουν μέχρι τον κομμουνισμό και την κομμουνιστική ιδεολογία;
Πρέπει
να προσδιορίσουμε χθες και σήμερα την Αριστερά με τρόπο διαλεκτικό.
Μπορεί
να κατατάσσουμε την Αριστερά ως πολιτικό ρεύμα, γενικά ή λεκτικά αντίθετο στο
σύστημα και σε επί μέρους μέτρα αλλά στο εσωτερικό της έχει δυνάμεις και
τμήματα που κατανοούν τη θέση τους ως ανατρεπτική του καπιταλισμού και
αγωνίζονται γι αυτό αλλά δεν φτάνουν εκεί που φτάνουν οι κομμουνιστές. Τι κάνουμε
με αυτούς; Τους στέλνουμε στην αστική τάξη ως… αριστερούς ή συνεργαζόμαστε μαζί
τους ως Αριστερούς; Τι να είναι άραγε αν όχι Αριστεροί;
Προσοχή,
παρόμοιοι αφορισμοί για την Αριστερά εξαιτίας μια παραποιημένης αριστεράς τύπου
ΣΥΡΙΖΑ ή ΔΗΜΑΡ (και παλιότερα ΠΑΣΟΚ!) δεν μας πάει. Δεν χαρίζουμε την τίμια
ιστορία της Αριστεράς και των Αριστερών στο ΣΥΡΙΖΑ επειδή αυτός την καπηλεύεται
για να υπονομεύει και την ίδια την έννοια της Αριστεράς.
Να ξεχωρίζουμε
για ποια Αριστερά μιλάμε και ποια αριστερά καταγελούμε όχι να πάρουμε τα
κεφάλια των φυσικών συμμάχων μας για χάρη του ΣΥΡΙΖΑ και έτσι για να «ξεχωρίζουμε».
Μπορεί να λέμε άλλο κομμουνιστής και άλλο Αριστερός, και αυτό είναι μια ποιοτική
διαφορά, αλλά δεν εννοούμε ως Αριστερό τον πουλημένο που καπηλεύεσαι το όνομα. Εννοούμε
τον τίμιο αγωνιστή που δεν φτάνει στο ύψος να είναι κομμουνιστής.
Αν η
Αριστερά είναι ένα πολιτικό και κοινωνικό δυναμικό κίνημα που θέλει γενικά την
αλλαγή του συστήματος, το ΚΚ είναι η κορυφή, η πρωτοπορία, αυτό που μετουσιώνει
τα όνειρα της Αριστεράς σε πραγματικότητα με την καθοδήγηση της εργατικής τάξης
και του λαού. Δεν είναι αντίπαλος της Αριστεράς
αλλά αντλεί από αυτή δυνάμεις, συμμάχους και εφεδρείες. Είναι αντίπαλος κάθε μεταλλαγμένης
σε υπηρέτη του συστήματος «αριστεράς». Αυτή είναι η ποιοτική διαφορά της Αριστεράς
και της «αριστεράς» που πρέπει να έχουμε υπόψη.
Όμως έχουμε
καιρό για τέτοια συζήτηση…
Στέργιο σύντροφε, γνωρίζεις τον τεράστιο σεβασμό και εκτίμηση που σου τρέφω, γνωρίζεις όμως επίσης ότι είναι η πρώτη φορά που διαφωνώ μαζί σου για κάτι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τους Λαμπράκηδες και την ιστορική αριστερά δεν έχει μείνει απολύτως τίποτε. Ούτε στο περιεχόμενο, ούτε στο ήθος των φορέων. Η λέξη έχει λερωθεί τόσο ολοκληρωτικά και από τόσους πολλούς που θα παραμείνει τοξική στην Ελλάδα για πολλά ακόμα χρόνια. Και μην ελπίζεις σε συμπάθεια και συμμαχίες πουθενά. Όσοι έχουν εντιμότητα έρχονται μόνοι τους, όπως έκαναν κάποια πρώην στελέχη του Ανταρσύα.
Τέλος, δεν καταλαβαίνω γιατί ως κομμουνιστής, πέρα από το τρισάθλιο ιστορικό record της "αριστεράς" από τους Γερμανούς Σοσιαλδημοκράτες που ξεφορτώθηκαν την ενοχλητική Λούξεμπουργκ ως τους Εσέρους που έστρεψαν το όπλο στον Λένιν και από τον Ανδρουλάκη ως τον Ρούση, θα πρέπει να δέχομαι ως αυτοκαθορισμό έναν όρο που αναφέρεται στην διάταξη θέσεων στο πρώτο αστικό κοινοβούλιο.
Αν ήθελα να καθορίζομαι με τέτοιους όρους, με όρους του πού βρίσκεται η κοινοβουλευτική μου καρέκλα στο κτήριο, δεν θα γινόμουν κομμουνιστής.
Πάντα συντροφικά.
Αντώνη γεια,
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις ότι και εγώ σε διαβάζω και σέβομαι απόλυτα τις σκέψεις σου. Κάνεις άριστη δουλειά και οι φίλοι μου, μου λένε ότι έχουν πολύ βοηθηθεί από κείμενά σου.
Όμως αυτός ο διάλογος για την Αριστερά μπορεί να είναι άχαρος αλλά κάποτε πρέπει να γίνει. Αν δεν έδωσα σωστά αυτό που θέλω να πω, είναι ότι υπάρχει μια ανατρεπτική Αριστερά που δεν ταυτίζεται με τους σφετεριστές του τίτλου. Ο λόγος που ανέφερα πρόσωπα και πράγματα ήταν ακριβώς για να απαντήσει κάποιος καθαρά: τι είναι αυτοί που έδωσαν και δίνουν τη ζωή τους για την αλλαγή του συστήματος αλλά δεν είναι κομμουνιστές; Τι είναι Αντώνη; Αυτό πρέπει να απαντηθεί, δε γίνεται να κρυφτεί κάτω από το χαλί.
Αν μου βρεις λύση θα προσχωρήσω στην άποψή σου.
Αυτό το ευρύ φάσμα της αριστεράς που χωρούσε τους πάντες για καιρό, λερώθηκε ξεφτιλίστηκε χώρεσε ακόμη και προδότες του λαϊκού κινήματος. Δεν είναι άγνωστες ούτε οι ιστορίες των Σάϊντεμαν ούτε άλλων. Μα εγώ δεν μιλάω γι αυτούς που είναι γνωστοί όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ και τους χαρακτηρίζω επακριβώς στο κείμενο. Εγώ μιλάω για αγωνιστές που από διάφορους λόγους δεν μπορούν να φτάσουν στο ύψος του κομμουνιστή αλλά εν πάση περιπτώση μπορεί πάντα να εντάσσονται σε ένα ευρύ κίνημα (αντιμονοπωλιακό - αντιιμπεριαλιστικό) ανατροπής του καπιταλισμού. Δεν είναι κομμουνιστές Αντώνη γιατί οι κομμουνιστές έχουν ειδικά χαρακτηριστικά. Δεν είναι αστοί. Δεν είναι προδότες. Δεν είναι πουλημένοι. Είναι συνεργαζόμενοι, φίλοι, συναγωνιστές, ψηφοφόροι… Αυτοί είναι οι Αριστεροί με «Α»!
Είναι ένα πρόβλημα να λέμε ότι αυτοί δεν υπάρχουν ή είναι αντίπαλοι. Δεν είναι. Ο Τσίπρας είναι αλλά ο οικοδόμος που συνεργάζεται με το ΠΑΜΕ χωρίς να είναι ή να μπορεί να είναι κομμουνιστής; Τι είναι αυτός; Και αν ανήκε σε μια μετωπική πολιτική οργάνωση, σύμμαχο του ΚΚΕ τι θα ήταν;
Όχι δεν θα κάνω ότι δεν τους γνωρίζω, δεν υπάρχουν, δεν τους ξέρω. Αν μου βρεις λύση τη συζητάω.
Μη μπαίνουμε σε περιπτωσιολογία όπως με τους Λαμπράκηδες. Είναι ψέμα ότι όλοι οι Λαμπράκηδες πέρασαν στον ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί να χάθηκε αυτή η νεολαία γιατί έπαιξε το ρόλο της αλλά πολλά μέλη του ΚΚΕ είναι από εκεί. Άλλοι είναι σιωπηροί ψηφοφόροι και ξέρω πολλούς.
Αν μετρήσουμε και τη γενιά της Αντίστασης μπορεί να χάσουμε τον λογαριασμό με όσους προσχώρησαν στο ΠΑΣΟΚ, στο ΚΚΕ εσ. και στις παραφυάδες του.
Τι σημαίνουν τα παραπάνω; Ότι αυτά τα κινήματα όταν γινόταν ήταν προδοτικά, «αριστερά» μικροαστικά; Φυσικά όχι γιατί αυτό που μετράει είναι οι αγώνες που έγιναν, όπως έγιναν με τους σκοπούς και τους στόχους τους όχι η ιστορία των προσώπων μετά. Θα ξέρεις βέβαια ότι εκτός ΚΚΕ υπάρχουν 2-3 «ΚΚΕ»! Ε, το ΚΚΕ δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί από αυτούς όπως τα κινήματα των Λαμπράκηδων και της Αντίστασης ή του αντιδικτατορικού αγώνα δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν από την μετέπειτα πορεία των προσώπων.
Κλείνω εδώ τη συζήτηση γιατί να σου πω την αλήθεια με πειράζει αυτή η κουβέντα. Θα προτιμούσα μια διευκρίνιση από το ΚΚΕ. Ίσως όμως εμμέσως να ήρθε αυτή η διευκρίνιση με παράξενο τρόπο σήμερα. Μια φράση της ανακοίνωσης της ΚΕ για τα αποτελέσματα των εκλογών λέει: «Η ελπίδα, η αγωνιστική ανάταση είναι θέμα και προσωπικής ευθύνης του καθένα και της καθεμιάς που ακολουθούν το δρόμο του ριζοσπαστισμού, ΕΧΟΥΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ». Τα κεφαλαία δικά μου. Νομίζω πως είσαι άριστος στην ερμηνεία μικρών νοημάτων και αλλαγών.
Τι θα πει λοιπόν «ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ» ενώ το λογικό θα ήταν να γραφτεί «ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ»; Αφήνω το θέμα χωρίς άλλα σχόλια ή σενάρια γιατί δεν τα βλέπω.
Φίλος και σύντροφος
Μου διέφυγε η διατύπωση επίσης στην «Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ - Πρώτη τοποθέτηση για το εκλογικό αποτέλεσμα της 17ης Ιουνίου 2012» η φράση «Οι ριζοσπάστες αριστεροί θα έχουν επίσης την δική τους ευκαιρία να βγάλουν συμπεράσματα για την σημασία που είχε να στηρίξουν εκλογικά το ΚΚΕ,,,»
ΑπάντησηΔιαγραφή«Οι ριζοσπάστες αριστεροί» νομίζω πως δεν υπάρχει αμφιβολία για τι μιλάει.
Είναι ξεκάθαρο πως το ΚΚΕ άνοιξε το παράθυρο σε άτομα που δεν αυτοκαθορίζονται ως κομμουνιστές. Προσωπικά, δεν είμαι αισιόδοξος. Και αυτό δεν αφορά στο παραμικρό άτομα τα οποία αγωνίζονται χωρίς να ορίζουν τον εαυτό τους ως κομμουνιστές. Αυτού του είδους τα άτομα, στα οποία αναφέρεσαι, δεν περιφέρουν παντού την ταμπέλα "αριστερός" επιδεικτικά. Είναι πολύ πιο ταπεινόφρονα και προσγειωμένα άτομα. Δεν πουλούν "αριστεριλίκι." Και με αυτούς δεν έχουμε φυσικά να χωρίσουμε κάτι. Τους σεβόμαστε. Αλλά εδώ η "αριστερά" έγινε θέαμα και βιομηχανία. Τα ξέρεις. Ο κύριος Ζϊζεκ ως "αριστερός" έκανε καριέρα και λεφτά. Έχουμε φτάσει στα όρια της αηδίας με πράγματα και καταστάσεις και αν θες τη γνώμη μου καλά κάνει το ΚΚΕ και ανοίγει την πόρτα, όχι όμως να φτάσουμε φτου κι απ' την αρχή να στήσουμε τον πάγκο στο παζάρι της "γενιάς του Πολυτεχνείου" και άλλων τινών. Νισάφι. Όσο έφαγαν, έφαγαν. Κι όσα ξεφτίλισαν, ξεφτίλισαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το ότι η λέξη προκαλεί αλλεργία σε τόσους έντιμους ανθρώπους ου αναγνωρίζουν τους δημοκρατικούς αγώνες, ας αναλάβουν αυτοί που οφείλουν τις ευθύνες τους. Δεν την καταντήσαν οι κομμουνιστές έτσι.
Καλημέρα Αντώνη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πόσοι μπήκαν λάθρα στο ΚΚΕ δεν το συζητώ, είναι πασιφανές και έκαναν και κάνουν απίστευτη ζημιά. Κάθε λίγο ανακαλύπτουμε ανθρώπους που μάλιστα ήταν σε θέσεις κλειδιά ότι όχι μόνο δεν ήταν κομμουνιστές αλλά δεν είχαν ίχνος κομμουνιστικής ιδεολογίας πάνω τους. Οι πληγές από πρόσωπα είναι πολύ βαθιές και έφτασαν μέχρι και τη θέση του ΓΓ όπως με τον Γ. Φαράκο που μας άφησε εμβρόντητους όταν δήλωσε ότι ο Μαρξισμός είναι ξεπερασμένη ιδεολογία. Μέσα στη βαριά μας θλίψη για τις ανατροπές στον σοσιαλισμό και τον άμεσο κινδυνο διάλυσης του ΚΚΕ αυτός βρήκε την ευκαιρία… Καθοδηγητής της Ιδεολογικής Επιτροπής ήταν για χρόνια. Μαρξιστικά βιβλία έγραφε. Νέους κομμουνιστές διαπαιδαγωγούσε. Τι είχε καταλάβει άραγε από μαρξισμό;
Είναι φανερό τι γίνεται με την Αριστερά. Ιδεολογική μάχη για να ενταχθεί όλη στο σύστημα και σαν σώμα και σαν ιδεολογία. Αυτό υπάρχει από τη Β΄ Διεθνή δεν είναι κάτι καινούριο. Υπήρχε όμως πάντα η ανατρεπτική αριστερά που δεν εντάσσονταν στη πουλημένη. Και έχει γράψει αγώνες. Η ειδοποιός διαφορά είναι ότι η ανατρεπτική- ριζοσπαστική Αριστερά χαρακτηριζόταν από την ευθεία αλληλοσχέση της με το κομμουνιστικό κίνημα σαν πλατύ υπόστρωμά του ενώ η ρεφορμιστική, μικροαστική ξεπουλημένη αριστερά από τον (έως αισχρό και εγκληματικό) αντικομουνισμό και την υπηρέτηση του συστήματος. Με αυτή την έννοια μπορούμε να ξέρουμε τι γίνεται και για τι μιλάμε.
Φυσικά οι ανάγκες επέβαλαν αυτόν τον ευθύ διαχωρισμό στην Ελλάδα από το ΚΚΕ, το ξέρουμε. Όμως να μη πάμε στο άλλο άκρο. Αυτή την έννοια έχει το κείμενό μου.
Καλά, έχει πλάκα αυτό με τους γυρολόγους «αριστερούς» κυρίους Ζίζεκ, Λαπαβιστα, Βατικώτη, Βαρουφάκη κλπ. μου θυμίζουν κάποιους παγκόσμιους γυρολόγους οικονομολόγους της δεκαετίας του ΄70 που γύριζαν ανά τον κόσμο περιφέροντας το «νέο» μαρξισμό και τις «νέες» έννοιες της οικονομίας που δήθεν δεν ήξεραν οι παλιοί μαρξιστές και στο τέλος πρόσφεραν καπιταλιστικές ή ρεφορμιστικές μπαρούφες.
Τι να κάνουμε όμως εμείς; Έτσι δίναμε πάντα τη μάχη. Σε λίγο θα ακούμε ότι ο τάδε Αριστερός υιοθέτησε πλήρως το νεοφιλελευθερισμό σαν τη… γνήσια αριστερή - μαρξιστική απάντηση στον αγκυλωμένο μαρξισμό και κεϋνσιανισμό!!! Μη γελάς το άκουσα να μου λένε ότι ο Μαρξ αυτό το μοντέλο (του 1ου τόμου του Κ) θεωρεί ότι μπορεί να δουλέψει τέλεια χωρίς κρίσεις κλπ, κλπ!
Τέλος πάντων η ιδεολογική μάχη είναι ατελείωτη. Την τελειώνει μόνο η πολιτική πράξη που επιφέρει τις αλλαγές και λύνει τις αντιφάσεις που την παρήγαγαν. Δεν υπάρχει άλλη διέξοδος. Και για μας το ίδιο.
Στέργιο, κανέναν "αριστερό" σύμμαχο δεν έχουμε πλέον, στην περίπτωση που αυτό δεν έχει γίνει αντιληπτό. Ακόμη και οι εναπομείναντες ψηφοφόροι του κόμματος, σαν "κομμουνιστές" αυτοπροσδιορίζονται πλέον, και ας μην έχουν διαβάσει σελίδα από τον Μαρξ. ¨οσοι δεν αυτοπροσδιορίζοταν ως τέτοιοι, έχουν ήδη πετάξει για άλλες πολιτείες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ αντικομμουνισμός που ξερνάει ο "αριστερός" οχετός δε, πιθανόν να ζέχνει και περισσότερο από τον αντίστοιχο της άκρας δεξιάς.
Θα διαφωνήσω και εγώ μαζί σου Στέργιο. Οχι μόνο εμείς, αλλά σε λίγο όλη η κοινωνία θα ακούει "αριστερός" και θα τραβάει ...πιστόλι! Εμείς μακρυά και αλάργα από τους βρωμιάρηδες!
Γιατί ναι, τελικά ο όρος "αριστερά", με πουλημένα τομάρια και ταξικούς προδότες ταυτιζεται στην συνείδηση του μέσου ανθρώπου. Αλλιώς θα είχε τόσο μεγάλο κοινωνικό έρεισμα ο φασισμός;
TRASH καλημέρα σύντροφε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς μη προσδιορίζουμε τους όρους συγκυριακά αλλά διαλεκτκά. Διαφορετικά θα πέσουμε σε αντιφάσεις με την πραγματικότητα. Η ιστορία το έχει δείξει πολλές φορές. Εγώ συνιστώ πιο χαμηλούς τόνους. Το αύριο δεν το ξέρουμε
Όσο για τους όρους, και τον σοσιαλισμό την έχουν ξεφτιλίσει, ανασκωλοπίσει και βρωμίσει. Όχι μόνο εχθροί αλλά και "κομμουνιστές" όπως οι ηγεσίες των ΚΚ που μεταβληθηκαν σε νέα αστική τάξη στις πρ. σοσιαλιστικές χώρες. Διανοείται κανείς να εγκαταλείψει τον όρο και να τον χαρίσει σε κάθε λογίς ξεπουλημένο επειδή τον βρώμισε; Διανοείται κανείς να τον εκγαταλείψη επειδή παγκοσμίως τα ΚΚ είναι στο περιθώριο των χωρών και μόνο το ΚΚΕ στέκεται με όρους αξιοπρέπειας; Δεν εγκαταλείπουμε έτσι τους όρους επειδή εχθροί και "φίλοι" τους λερώνουν.
Αλλά ας αφήσουμε το χρόνο να κυλίσει και νομίζω οτι το ΚΚΕ θα το ξεκαθαρίσει δεν χρειάζεται να τα λύσουμε όλα τώρα. Άλλωστε και μόνο οτι το ΚΚΕ μιλάει στον κείμενο για τις εκλογές για "ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ" πάει πολύ εμείς να το διαψεύδουμε οτι υπάρχουν και να λέμε οτι "οι εναπομείναντες ψηφοφόροι του κόμματος, σαν "κομμουνιστές" αυτοπροσδιορίζονται". Δεν τους προσδιορίζει έτσι το ΚΚΕ. Ας ξανασκεφτούμε γιατί το κάνει...
Κι όμως η διατύπωση της Αλέκας το έπραξε. Ακόμα κι αν είχε άλλο στο νου της, δεν μπόρεσε να δει ότι μία τέτοια φράση θα μεταφραστεί ποικιλοτρόπως και ενάντια στο ΚΚΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφή