Η Συρία και η άλλη όψη του νομίσματος

Το αίμα χύνεται ποτάμι. Αθώοι σκοτώνονται. Τι γίνεται όμως στη πραγματικότητα; Εμείς έχουμε εδώ μόνο τις ειδήσεις που δίνουν τα δυτικά μέσα ενημέρωσης. Αυτά δίνουν ειδήσεις που τις φιλτράρουν και τους συμφέρει εκτός και αν κάποιος έχει την αφέλεια να μιλήσει για αντικειμενική πληροφόρηση από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης.

Ένα δικτατορικό καθεστώς της ντόπιας εθνικής αστικής τάξης αιματοκυλάει ένα λαό που ξεσηκώθηκε. Όπως στη Λιβύη. Μάχες γίνονται. Όπως στη Λιβύη. Κυρώσεις Μπαίνουν. Όπως στη Λιβύη. Χρήμα δυτικό και πολυποίκιλες ενισχύσεις των αντικαθεστωτικών γίνονται.

Σε λίγο οι δυτικοί θα καβαλήσουν στο σβέρκο των εξεγερμένων όπως σε όλες σχεδόν τις εξεγέρσεις του αραβικού κόσμου και θα μετατρέψουν την εξέγερση σε διαδικασίας αλλαγής δυνάστη. Μια εξέγερση που θα μετατρέψει τη χώρα σε εξάρτημα και πιόνι στα σχέδια των αμερικανών. Πρώτοι χαμένοι οι εξεγερμένοι και ο λαός. Η χώρα τους θα χάσει πολλά από αυτά που έχει και ο λαός θα μάθει ότι στον παγκόσμιο νεοφιλελευθερισμό όλα πουλιούνται και αγοράζονται ακόμη και η υγεία τους και η παιδεία τους και ο ορυκτός πλούτος τους. Δεύτεροι οι Ρώσοι και Κινέζοι που θα εκτοπιστούν όπως στις άλλες αραβικές χώρες. Τρίτος χαμένος το Ιράν που του ετοιμάζουν επίθεση για να το ελευθερώσουν από τον… εαυτό του! Τέλος όλοι οι λαοί της Μ. Ανατολής θα βγουν χαμένοι γιατί θα ανακαλύψουν ότι γύρισαν σε εποχές 1920 όταν οι πάντες ήταν ελεύθεροι σκλάβοι των αποικιοκρατών.

Τι να υποστηρίξεις; Τον εξεγερμένο λαό κατά ενός δικτατορικού αλλά εθνικού καθεστώτος ή το καθεστώς κατά των ιμπεριαλιστικών σχεδίων υποδούλωσης τςη Συρίας όπως πχ στο Αφγανιστάν και Ιράκ;. Ας μη πούμε «δεν μας ενδιαφέρει, το λαό υποστηρίζουμε» γιατί αύριο η χώρα αυτού του λαού μπορεί να γίνει η βάση υποδούλωσης άλλων λαών και αυτό δεν είναι αστείο. Το ίδιο πρόβλημα τέθηκε και με τον Σαντάμ Χοσεΐν, τον Καντάφι, τους Ταλιμπάν. Όσοι έκαναν ότι «δεν ήξεραν» και το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν «να πέσει το τυραννικό καθεστώς»  θα πρέπει να νοιώθουν μεγάλες ενοχές για τις εξελίξεις και βάρος ευθύνης για τις εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς που ήταν αποτέλεσμα της… «ελευθερίας»! Κάνω λάθος ή μήπως δεν μας ενδιαφέρει το τι θα ακολουθήσει και στη Συρία;

Τελικά η μόνη σωστή θέση είναι με τον λαό εναντίον των ντόπιων δικτατόρων και των ξένων ιμπεριαλιστών – κατακτητών. Κάθε άλλη θέση μόνο χάσιμο για τον λαό είναι.