«Εργατικός» ρατσισμός;

.
Διαβάζω στη σημερινή ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 23/9/10, ότι το γερμανικό εργατικό συνδικάτο IG Metall «πέτυχε» συμφωνία με τη Siemens για τη διασφάλιση επ’ αόριστον της εργασίας των γερμανών μελών του στην εταιρεία! Και οι άλλοι που δεν είναι Γερμανοί; Και αυτοί που δεν είναι μέλη; Και η Siemens που θα μπορεί ελεύθερα να ασελγεί σε κάθε άλλον εργαζόμενο αλλά θα... «σέβεται» το μέλος του ξεπουλημένου συνδικάτου; Μακάρι να μην είναι ακριβής η είδηση…

Η πρώτη απόπειρα να χαρούμε για μια εργατική επιτυχία πνίγεται αμέσως στη σκέψη ότι πρόκειται για ρατσιστική συμφωνία που υλοποιεί τη φασιστική αντίληψη της «ανώτερης φυλής» που δικαιούται να έχει ανώτερα προνόμια.

Η ιστορία της εργατική τάξης είναι γεμάτη από απόπειρες διάβρωσης της εργατικής συνείδησης, της αλληλεγγύης και ισότητας μεταξύ των εργατών. Αυτές είναι η βάση της ταξικής δύναμης της εργατικής τάξης και αυτές θέλουν να υπονομεύσουν και να συντρίψουν. Άλλοτε με βάση την καταγωγή άλλοτε με βάση την εθνικότητα, τη θρησκεία, την υπηκοότητα κλπ και άλλοτε με βάση το μορφωτικό, διευθυντικό, εισοδηματικό επίπεδο γίνονται πάντα προσπάθειες σαλαμοποίησης και διάσπασης.

Κεντρικός στόχος τους να αντιμετωπίσουν με κάθε μέσο το σύνθημα που τους κάνει να χάνουν τον ύπνο τους εδώ και 162 χρόνια: «Προλετάριοι όλων των Χωρών Ενωθείτε». Αυτός είναι ο στόχους τους όπως και αν καμουφλάρεται.

Πολύ φοβόμαστε ότι αυτή τη πρακτική είναι έτοιμοι να τη προωθήσουν οι όπου γης ρατσιστοφασίστες δήθεν για να προφυλάξουν τους ντόπιους εργαζόμενους και κατά προέκταση τους ντόπιους κατοίκους από τους ξένους, τους λαθρομετανάστες κλπ, κλπ. όπως παλιά οι Ναζί ήθελαν να «προστατέψουν» (!) τους Γερμανούς από τους… Εβραίους!

Μήπως τα παρόμοια συνθήματα που κάνουν διαρκώς την εμφάνιση τους στην Ελλάδα και σε διάφορες πλατείες της Αθήνας, όπου εγκαταστάθηκε ήδη μια άτυπη ρατσιστικοφαστστική εξουσία, δεν είναι το έδαφος καλλιέργειας τέτοιων απόψεων;

Όσο για το συνδικάτο IG Metall, ο ρεφορμισμός του είναι τόσος που τρέχει από τα μπατζάκια του! Αν αύριο ξεσπούσε μια εργατική εξέγερση και οι καπιταλιστές της Γερμανίας εγκατέλειπαν έντρομοι τη χώρα, αυτό θα αναλάμβανε να τσακίσει την εργατική εξέγερση και να αποκαταστήσει την κλονισμένη εξουσία των καπιταλιστών αφεντικών του. Δυστυχώς και αυτά μπορούμε να τα δούμε, αν θυμηθούμε το ρόλο των σοσιαλδημοκρατών προβοκατόρων και των ξεπουλημένων ρεφορμιστών συνδικαλιστών στην επανάσταση του Σπάρτακου το 1918.

.