Η κοινωνική διακαιοσύνη στη πράξη

.
1. Λοβέρδος: Θα καταργήσω τις διαιτητικές αποφάσεις με αυξήσεις πάνω από το Μνημόνιο!!!

Αυτό θα πει μαγκιά, πολιτικό θάρρος και αγνόηση πολιτικού κόστους. Ακόμη και τα δικαστήρια να αποφασίζουν αλλιώς ο Λοβέρδος βάζει «πάνω απ όλα τη σωτηρία της πατρίδος» (κεφαλαίου) όπως είπε ο ΓΑΠ και καταργεί και τη δικαιοσύνη. Γιατί ο ΟΜΕΔ δικαιοσύνη για εργασιακά θέματα είναι και με το νόμο μάλιστα.


Τώρα έρχεται και λέει ο Λ. ότι πάνω από συμφωνίες, πάνω από τη δικαιοσύνη είναι το ΜΝΗΜΟΝΙΟ! Το ξέραμε δηλαδή αλλά περιμέναμε κάποια… «κομψότητα» στον εξευτελισμό της δικαιοσύνης που στο κάτω - κάτω δικής τους δικαιοσύνη είναι, όχι των εργαζομένων. Σιγά μην είχε ευγένεια. Ποιος από το Υπ, Συμβούλιο είχε και την έχασε για να τη βρει αυτός!


Σύμφωνα με δήλωση του Λοβέρδου στη Βουλή, θα προβεί σε νομοθετική παρέμβαση με την οποία θα καταργούνται αποφάσεις διαιτησίας που δίνουν αυξήσεις στον ιδιωτικό τομέα πέραν των προβλεπόμενων και επιτρεπόμενων από το Μνημόνιο, όπως…. 1,5%!!! Μία δε περίπτωση διαιτητικής απόφασης είπε ότι… «αποτελεί και το κραυγαλέο παράδειγμα» καταπάτησης του Μνημονίου (ούτε ευαγγέλιο στην Ιερά Εξέταση να ήταν!) γιατί δίνει δεύτερη αύξηση, για το 2010, στο 3%!!! Άκουσον άκουσον θράσος!!!


Όπως γίνεται φανερό ο Λοβέρδος είναι πάνω από τάξεις και συμφέροντα. Δεν τα βάζει μόνο με την εργατική τάξη και τους εργαζόμενους περικόπτοντας τους μισθούς για να σώσει τη χώρα αλλά δεν διστάζει να τα βάλει και με τον ΟΜΕΔ που τολμά να υπονομεύσει τη χώρα, δίνοντας αλόγιστες αυξήσεις! Ακόμη και οι εργοδότες να αποδεχτούν τη διαιτητική απόφαση ο Λ. θα στραφεί εναντίον τους με το ίδιο αιτιολογικό. Βλέπετε ως σοσιαλιστής είναι κατά του κεφαλαίου και δεν θα το αφήσει να υπονομεύσει τη (σοσιαλιστική) σωτηρία της πατρίδος!!!


Ζήλεψε τη δόξα των υπουργών του Ανδρέα που έστειλαν στη φυλακή εργοδότες μεταξύ των οποίων και τον νόμω ιδιοκτήτη του «Ριζοσπάστη» Γ. Τρικαλινό, γιατί έδωσαν αυξήσεις, το 1986, πάνω από το όριο της τότε Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου!!! Αυτό θα πει σοσιαλισμός, να μη χάνουμε το νήμα, όσες δεκαετίες και αν περνάνε.
Για να μη νομίσετε όμως ότι είναι μόνος ο κ. Λοβέρδος, συνεχάρη τους κοινωνικούς εταίρους οι οποίοι - όπως είπε - συνδιαμόρφωσαν με την νέα Γενική Εθνική Συλλογική Σύμβαση που υπέγραψαν μισθολογικούς όρους εργασίας για την επόμενη τριετία που «και μέσα στο πλαίσιο του Μνημονίου είναι και έχουν σπέρματα κοινωνικής δικαιοσύνης». Συνεχάρη εργοδότες και εργατοπατέρες (τρεις «ΠΑΣΟΚόπουλους») για κοινωνική δικαιοσύνη(!!!) παρότι μαζί έκαναν τις καρατομήσεις των εισοδημάτων.


Τώρα όμως διεκδικεί το (πενταδάκτυλο) μετάλλιο κοινωνικής δικαιοσύνης με τη γενναία πράξη κατάργησης και με το νόμο, των νομίμων αποφάσεων του ΟΜΕΔ. Μήπως κύριε υπουργέ είναι καιρός να καταργηθεί αυτό το πολυκαιρισμένο όργανο που υπονομεύει τη σωτηρία της πατρίδος και πάει κόντρα στο σοσιαλισμό και τη κοινωνική δικαιοσύνη; Λέμε μήπως;;;

2. Η απάντηση του ΠΑΣΟΚ στη πράξη για τα εισοδήματα και τη κοινωνική δικαιοσύνη.


Πως καταργήθηκε η σπατάλη και η διαφθορά!


Μη νομίσετε ότι η κυβέρνηση εφορμά μόνο κατά του εισοδήματος των εργαζομένων. Κοιτάξτε να δείτε τι έκανε ένα σε ένα εργαζόμενο γκόλντεν μπόϊς και πείτε μου αν δεν είναι σκληρή, σκληρότατη και ανάλγητη συμπεριφορά.


Η είδηση είναι από ρεπορτάζ που κυνηγά τις απολύσεις μπας και προλάβει τα κοινωνικά δράματα.


«Απέλυσαν το μεγαλοστέλεχος Απόστολο Ριζάκο των ΕΛ.ΠΕ. με 1,2 εκατ. € αποζημίωση και τον ξαναπροσέλαβαν με 250.000 € ετησίως» (μόνο)!


Απέλυσαν το μεγαλοστέλεχος Απόστολο Ριζάκο τον Μάιο για να προλάβει το Ασφαλιστικό και τον έφεραν πίσω αμέσως με νέα σύμβαση Την ίδια μέρα η εταιρεία απέλυσε 40 συμβασιούχους των 500 και των 600 ευρώ. Την ώρα που η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων μισθωτών υποβάλλεται σε θυσίες και αποχαιρετά οριστικά τα συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά δικαιώματα δεκαετιών, στα ΕΛ.ΠΕ. συνεχίζεται το «πάρτι των ημετέρων».


Όπως λεει το ρεπορτάζ, η κρίση δεν αφορά στα golden boys -ακόμη κι αν είναι συνταξιούχοι του ομίλου των ΕΛ.ΠΕ. υπό τη διοίκηση του κ. Τάσου Γιαννίτση, ο οποίος πέρασε στην Ιστορία ως εμπνευστής του σκληρού Ασφαλιστικού που απέτυχε να νομοθετήσει ως υπουργός Εργασίας στην κυβέρνηση Σημίτη.


Μόλις τον περασμένο Απρίλιο ο κ. Γιαννίτσης υπέγραψε την απόλυση 40 συμβασιούχων, οι αμοιβές των οποίων κυμαίνονταν από 500 έως 600 ευρώ τον μήνα. Τον Μάιο όμως υπέγραψε μία άλλη απόφαση για τη συνταξιοδότηση έξι υψηλόβαθμων στελεχών του ομίλου προτού ψηφιστεί το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, το οποίο θα συνεπαγόταν τη μείωση κατά το ήμισυ και τη φορολόγηση των υψηλών αποζημιώσεών τους.


Ένας από τους προνομιούχους είναι ο κ. Απόστολος Ριζάκος, ο οποίος πήρε αποζημίωση λόγω συνταξιοδότησης ύψους 1.200.000 ευρώ και αμέσως μετά επαναπροσλήφθηκε με ετήσιες αποδοχές 250.000 ευρώ τον χρόνο. Το 2008 ο κ. Ριζάκος ήταν γενικός διευθυντής Εφοδιασμού και Εμπορίας Πετρελαιοειδών των ΕΛ.ΠΕ. Οι αποδοχές του ήταν, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του λογιστηρίου, 198.000 ευρώ ετησίως. Το 2009, χρονιά κρίσης, οι αποδοχές του αναπροσαρμόστηκαν με αύξηση 4%. Τον Απρίλιο του 2010 η διοίκηση με την ανακοίνωση Νο 167/28.04.2010 τον αναβάθμισε σε επικεφαλής της νεοσυσταθείσας Γενικής Εμπορικής Διεύθυνσης του ομίλου. Το ερώτημα που προκύπτει αβίαστα είναι τι εξυπηρετούσε η αναβάθμιση που έγινε μόλις έναν μήνα πριν από τη συνταξιοδότησή του και δύο μήνες πριν από την ψήφιση του νέου Ασφαλιστικού. Με την αναβάθμιση όμως αναπροσαρμόστηκαν και οι απολαβές του και με βάση αυτές πια καθορίστηκε αφενός το ύψος της αποζημίωσης και αφετέρου το νέο συμβόλαιο που του έκαναν τα ΕΛ.ΠΕ., τα οποία προφανώς έκριναν ότι δεν μπορούσαν να συνεχίσουν τη λειτουργία τους χωρίς τις πολύτιμες υπηρεσίες του.


Συγκεκριμένα, στις 17/6/2010 το Δ.Σ. των ΕΛ.ΠΕ. συνεδρίασε με θέμα «Παραμονή στην εταιρεία στελεχών που συμπλήρωσαν τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης» και με εισήγηση του διευθύνοντος συμβούλου κ. Γιάννη Κωστόπουλου αποφάσισε «την υπογραφή σύμβασης με τον κ. Ριζάκο ορισμένης διάρκειας για την περίοδο από 21/6/2010 έως 20/6/2012 με δυνατότητα ανανέωσης ενός ακόμη έτους».


Στην ίδια συνεδρίαση αποφασίστηκε να υπογραφούν συμβάσεις ορισμένου χρόνου και με άλλους συνταξιοδοτηθέντες. Συγκεκριμένα τους κυρίους Κωνσταντίνο Σγουρή (από 1/7/2010 έως 31/12/2010), Γεώργιο Μερσιάδη (από 21/6/2010 έως 20/6/2011), τους δικηγόρους Γεώργιο Ηλιόπουλο και Αγησίλαο Σακκά (από 21/6/2010 έως 31/3/2011), την κυρία Πηνελόπη Κίσσα (από 21/6/2010 έως 20/12/2010) και τον κ. Μιχαήλ Κωτίδη (από 21/6/2010 έως 20/12/2010). Φυσικά όλοι ανεξαιρέτως πήραν τις αποζημιώσεις τους, ενώ τα νέα συμβόλαια είναι ανάλογα των έως τότε απολαβών τους που ξεπερνούσαν τις 100.000 ευρώ τον χρόνο.


Φρίκη βγάζει η αντεργατική πρακτική του κ.Γιαννίτση!!! Απέλυσε 40 συμβασιούχους και 7 εργαζόμενους και μετά μετέτρεψε τους 7 απολυμένους σε συμβασιούχους στη θέση των 40 και πιθανόν των επόμενων 80 συμβασιούχων! Οι άνθρωποι αυτοί τώρα (οι 7) είναι έρμαια της εργοδοσίας ακριβώς όπως οι προηγούμενοι συμβασιούχοι και το μέλλον τους είναι άδηλο και ζοφερό. Η ανάλγητη εργοδοσία για μια ακόμη φορά έδειξε τι καπνό φουμάρει!!!!


Όταν λέμε χτυπάμε χτύπημα της διαφοράς και της σπατάλης αυτό ακριβώς εννοούμε!!!


Άντε και εις… κατώτερα κύριοι της κυβέρνησης.
.