Το γράμμα που δεν έλαβε (ακόμη) ο λαός…

Μέσα στην όξυνση της κρίσης και μπροστά στο φάσμα πτώχευσης του λαού, εκατομμύρια εργαζόμενοι στρέφουν το βλέμμα τους, για μια ακόμη φορά, προς τις οργανώσεις της Αριστεράς και ιδίως στο σταθερότερο και ισχυρότερο στήριγμά της, το ΚΚΕ.

Αναμένουν από αυτό μια ελπίδα, ένα φως, ένα προσκλητήριο μάχης, αλλιώτικο από τα άλλα. Ένα προσκλητήριο που και σε άλλες κρίσιμες εποχές είχε λυτρωτικά αποτελέσματα για το λαό. Ένα ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ προς όλες τις ζωντανές, εργαζόμενες δυνάμεις του τόπου, πολιτικά και συνδικαλιστικά οργανωμένες και μη. Ένα προσκλητήριο που θα έλεγε, εμπρός όλοι μαζί να ανταμώσουμε σ’ ένα ΠΛΑΤΥ ΜΕΤΩΠΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ για να αντιμετωπίσουμε τη νέα τεράστια επίθεση κατά των εργαζομένων, του λαού και όλων των λαϊκών, δημοκρατικών, οικονομικών και εργασιακών δικαιωμάτων.

Όμως το γράμμα δεν ήρθε, ακόμη. Ο λαός στο νου του «το έχει συντάξει» από καιρό. Την υπογραφή περιμείνει. Στις 15 Μαΐου 2010, στη μεγάλη συγκέντρωση του ΚΚΕ ακούστηκε μόνο το μισό προσκλητήριο. «Έλα μαζί μας, υπάρχει λύση». Το άλλο μισό «Πάμε όλοι μαζί, και εμείς και οι άλλοι που παλεύουν, στο λαό εκεί είναι η λύση», δεν ακούστηκε. Δεν ακούστηκε το προσκλητήριο – έναυσμα προς τις άλλες οργανώσεις της Αριστεράς και στους απλούς αγωνιστές που αγωνιούν και όπου τεράστιες δυνάμεις ανέμεναν αυτό το γράμμα για να σπάσουν τα φράγματα και τα παλιά αναχώματα μπροστά στην ελπιδοφόρα προοπτική συγκρότησης ενός νέου μετώπου που θα μπορούσε να ονομαστεί και ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΣΩΤΗΡΙΑΣ της χώρας από τη κρίση.

Διαβάζοντας το «Ανοιχτό γράμμα του ΚΚΕ και της Ενωτικής ΓΣΕΕ» «Για το ενιαίο αντιφασιστικό μέτωπο των εργαζομένων» προς όλες τις αριστερές δυνάμεις και τους απλούς εργαζόμενους της χώρας, στις 9 Σεπτέμβρη του 1934, που οδήγησε στη συγκρότηση του Παλλαϊκού Μετώπου και σε συνέχεια στο ΕΑΜ, κάθε εργαζόμενος, αριστερός, δημοκράτης, νέος θα περίμενε και σήμερα ίσως ένα νέο τέτοιο γράμμα, τηρουμένων των αναλογιών της σημερινής κατάστασης, για ένα μέτωπο αντίστασης στη καταστροφή που μας απειλεί.

Χωρίς να διεκδικούμε δάφνες Πυθίας, προσπαθούμε να το ανιχνεύσουμε στις καρδιές των αριστερών και όχι μόνο:

 

Ανοιχτό γράμμα

Προς :

- Όλους τους εργαζόμενους και τη νεολαία της χώρας.

- Τους δημοκράτες, προοδευτικούς, αριστερούς πολίτες,

- Τα αριστερά, προοδευτικά κόμματα και πολιτικές οργανώσεις,

-Τις ταξικές συνδικαλιστικές και κοινωνικές οργανώσεις της εργατικής τάξης, της αγροτιάς, της νεολαίας και των φτωχών μεσαίων στρωμάτων,

- Τους παλιούς αγωνιστές που αδράνησαν, αγωνιούν και καρτερούν.

Φίλοι, σύντροφοι, συναγωνιστές,

Η καταστροφή που απειλεί τη χώρα και το λαό βάζει σε δεύτερη μοίρα κάθε επιμέρους εμπόδιο που αφορά τις ιδεολογικές και πολιτικές μας διαφορές. Αυτό που προέχει είναι η οργάνωση των δυνάμεων του λαού σε ένα νέο ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΣΩΤΗΡΙΑΣ, ένα νέο ΕΑΜ, για να αντιμετωπίσουμε τη νέα μεγάλη επίθεση των κυρίαρχων τάξεων που από κοινού με τη κυβέρνηση και τις ντόπιες και διεθνείς οργανώσεις του κεφαλαίου, ΣΕΒ, ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ, ΟΟΣΑ επιβάλλουν σκληρότατα μέτρα σε βάρος των εργαζομένων και όλου του λαού.

Να προτάξουμε αυτό που μας ενώνει. Να το αντιπαραθέσουμε σε αυτό που ενώνει το κεφάλαιο. Να αντιστρέψουμε τη πορεία πτώχευσης του λαού που εφαρμόζει ως λύση εξόδου από τη κρίση η εξουσία του κεφαλαίου και να επιβάλλουμε, με τη δύναμη του λαού, μέτρα υπεράσπισης του πλούτου της χώρας από τους ληστές. Στη πτώχευση του λαού να αντιπαραθέσουμε τη πτώχευση του κεφαλαίου. Να παλέψουμε για τη πολιτική, οικονομική, ηθική και πραγματική έξωση του κεφαλαίου και των διεθνών οργανισμών του από την εξουσία. Να επανακτήσει ο λαός τον πλούτο που του αφαίρεσαν. Να παλέψουμε για την αναγέννηση της λαϊκής κυριαρχίας.

Να αποκρούσουμε όλοι μαζί τα εμφανή και αφανή σχέδια για συνταγματική εκτροπή που στοχεύουν στην αφαίρεση των δημοκρατικών, εργασιακών και λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Οι κυρίαρχες τάξεις και τα πολιτικά κόμματά τους βυθισμένα σε κρίση αναξιοπιστίας και διαφθοράς, το μόνο που γνωρίζουν είναι η λήψη μέτρων σε βάρος του λαού και η αφαίρεση δικαιωμάτων με οποιοδήποτε πρόσχημα. Να μην επιτρέψουμε τη διάσπαση και σαλαμοποίηση της λαϊκής αντίδρασης στις επιθέσεις κατά των δημοκρατικών και συνταγματικών δικαιωμάτων. Ας μη ρωτήσουμε για ποιόν κτυπάει η καμπάνα όταν αφαιρούνται δικαιώματα. Χτυπάει για όλους μας.

Να αντιμετωπίσουμε τη συστράτευση των κατευθυνόμενων από την άρχουσα τάξη μέσων ενημέρωσης και προπαγανδιστικών μηχανισμών που φιμώνουν και παραπληροφορούν το λαό, με πληροφόρηση μη ελεγχόμενη από την άρχουσα τάξη.

Το μαχαίρι έχει φτάσει ως το κόκαλο. Η κρίση οξύνεταιι με την αφαίρεση τεράστιου πλούτου από τη παραγωγή και το λαϊκό εισόδημα για χάρη των δανειστών – τοκογλύφων της χώρας. Με τους λεγόμενους «μηχανισμούς στήριξης» των διεθνών καπιταλιστικών οργανισμών, έχουν επιβάλει μια πορεία καταλήστευσης της χώρας.

Μόνο μια πανελλαδική, παλλαϊκή κινητοποίηση διαρκείας των εργαζομένων και του λαού με επί κεφαλής τις οργανώσεις του, μπορεί να αναχαιτίσει τα αντιλαϊκά μέτρα, τον κίνδυνο πτώχευσης του λαού, την κατάργηση των δικαιωμάτων του και των κατακτήσεών του.

Εμείς που ιστορικά πρωτοστατήσαμε για τα Μέτωπα του λαού, παρά τις διαφορές μας σήμερα και παρά το ότι βρεθήκαμε πολλές φορές ακόμη και αντιμέτωποι, είμαστε και πάλι διατεθειμένοι για το συμφέρον των εργαζομένων να αποκαταστήσουμε μαζί σας τη λαϊκή ενότητα απέναντι στη καταστροφή που μας απειλεί. Να εντάξουμε ξανά σ’ αυτή την ενότητα, τους αμέτρητους αγωνιστές που για διάφορους λόγους απέχουν από τη πολιτική δράση. Αποτεινόμαστε σε σας πάνω σε τούτη τη βάση:

Αντιπαραθέτουμε στις αντιλαϊκές επιλογές του κεφαλαίου και των ντόπιων και διεθνών οργάνων του, τη κινητοποίηση των μαζών. Συγκροτούμε ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΣΩΤΗΡΙΑΣ του λαού από τη πτώχευση. Καλούμε το λαό και τη νεολαία, με συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, απεργίες και μαζικές κινητοποιήσεις να επιδιώξει:

1. Την ανάκληση των μέτρων που επέβαλαν οι δανειστές της χώρας σε βάρος του λαού.

2. Την αποκατάσταση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

3. Τον απόλυτο σεβασμό των δημοκρατικών, συνταγματικών και λαϊκών ελευθεριών. Να μην επιτρέψουμε την εκκόλαψη του φασισμού.

4. Την αντιπαράθεση της λαϊκής θέλησης στη θέληση του κεφαλαίου.

5. Τη δέσμευση του πλούτου της χώρας που κατακρατεί το κεφάλαιο, σε όποια μορφή και αν βρίσκεται και την προστασία του από τα νύχια των δανειστών.

6. Την υπεράσπιση της δημόσιας και εθνικής περιουσίας από την εκχώρησή του στο πολυεθνικό κεφάλαιο και στους δανειστές.

7. Την παύση πληρωμών και την άρνηση προς τους δανειστές και τη λήψη σειράς αναγκαίων μέτρων προστασίας του εθνικού πλούτου και της λαϊκής οικονομίας, συνδυασμένα με μέτρα παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Τη κρίση θα πληρώσει το κεφάλαιο.

8. Την αποδέσμευση της χώρας από κάθε διεθνή οργανισμό που περιορίζει την εθνική ανεξαρτησία, την οικονομική ανεξαρτησία και την εξουσία του λαού. Να μην επιτρέψουμε να μετατραπεί η χώρα σε πιόνι τους και η κρίση σε πόλεμο.

9. Την ανάπτυξη διεθνούς ενότητας δράσης με τους άλλους λαούς της Ευρώπης που στενάζουν κάτω από την εκμετάλλευση των ίδιων δυναστών.

10. Την πορεία προς μια νέα Ελλάδα απαλλαγμένης από τη διαφθορά, την εκμετάλλευση, την εξάρτηση και την υποταγή.

Οργανώνουμε το λαό, συζητάμε και αποφασίζουμε μαζί του δημοκρατικά, τα άμεσα και επόμενα μέτρα και βήματα για την σωτηρία της χώρας και την απαλλαγή της από την εκμετάλλευση, την εξάρτηση και την υποταγή.

Η πραγματοποίηση μιας τέτοιας ενότητας δράσης με αυτούς τους σκοπούς, μόνης ικανής να διαφυλάξει τα δικαιώματα του λαού, αρχίζει αμέσως μόλις υπάρξει ευρεία ανταπόκριση. Παράλληλα, διατηρώντας ισότιμα το δικαίωμα της συναγωνιστικής κριτικής, παύει η πολεμική μεταξύ μας και στρέφουμε όλα τα πυρά μας ενάντια στους εκμεταλλευτές του λαού.

Σας καλούμε στο όνομα των συμφερόντων του εργαζομένου λαού, στην πραγματοποίηση της ενότητας δράσης των εργαζομένων μαζών όλης της χώρας, ενάντια στους νέους δυνάστες, στη νέα κατοχή, στους εκμεταλλευτές του λαού.

Καλούμε κάθε εργαζόμενο και πολίτη να συσπειρωθεί στο Μέτωπο.

Καλούμε τους παλιούς αγωνιστές να ξεσηκωθούν ξανά και να διαθέσουν τη πείρα και τις δυνάμεις τους στον μεγάλο αυτό σκοπό.

Καλούμε τη νέα γενιά να πρωτοπορήσει πάλι και να πλημυρίσει με νεανική ορμή και ανυπότακτη δράση το κίνημα του λαού. Να προβάλει την ανυπακουή στις εντολές του κεφαλαίου και των οργάνων του αντί της υποταγής.

Η πραγματοποίηση αυτής της ενότητας αποτελεί άμεσο ζήτημα ζωής και θανάτου για τον καταπιεζόμενο λαό.

Όμως εμείς πέρα από αυτές τις άμεσες προτάσεις σωτηρίας, θεωρούμε υποχρέωσή μας να διακηρύξουμε σε όλους τους εργαζόμενους ότι η τελική συντριβή της εκμετάλλευσης, της εξάρτησης και της καταπίεσης δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο με την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος και τη νίκη της λαϊκής εξουσίας του εργαζομένου λαού με ένα πλατύ αντιμονοπωλιακό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημα και με στόχο το σοσιαλισμό.

Ζήτω η ενότητα δράσης όλων των εργαζομένων τη χώρας.

Κάτω οι ξένοι και ντόπιοι εκμεταλλευτές.

Μάης του 2010

Για το …………..


Υπογραφή………



Το γράμμα δεν ήρθε ακόμη. Όμως όλοι γνωρίζουμε πόσοι και πόσοι το περιμένουν....

Για την αυθαίρετη "μετάφραση" και αντιγραφή,

Ο Στέργιος, η Ηλέκτρα, ο Νίκος, η Αλίκη, ο Άρης, η Κατερίνα, ο Αλέξης …. όλα τα παιδιά του λαού.

2020-9-22: Απολογισμός - αυτοκριτική

Αποτιμώντας την κατάσταση, με όσα στο μεταξύ έχουν διαδραματιστεί μέχρι το 2020, και λαμβάνοντας υπόψη τις πολιτικές των άλλων κομμάτων, κινήσεων και ομάδων που ενέτασσαν τον εαυτό τους στην Αριστερά, βγαίνει το συμπέρασμα ότι στην πραγματικότητα δεν υπήρχε οργάνωση που θα μπορούσε να γίνει αποδέκτης μιας τέτοιας επιστολής και άρα η υπόδειξη ως προς αυτό το μέρος είναι λάθος.

 

Όπως έδειξαν όλες οι μετέπειτα επιλογές των δυνάμεων που ενέτασσαν τον εαυτό τους στην Αριστερά, ήταν να προτιμήσουν, με τον ένα ή τον άλλον τρόπο, ρεφορμιστικές, οπορτουνιστικές και ρεβιζιονιστικές πολιτικές, έμμεσης  ή και άμεσης (ΣΥΡΙΖΑ και σύμμαχοί του) ένταξης στις πολιτικές διαχείρισης και υπεράσπισης του συστήματος. Οι ελάχιστες φωνές που έμειναν τίμιες με τον εαυτό τους, δεν μπορούσαν να συγκροτήσουν μέτωπο.

 

Η «απομόνωση» του ΚΚΕ ήταν δεδομένη! Θα δέχονταν, αλαζονικά, την οποιαδήποτε συνομιλία με το ΚΚΕ, μόνο στη βάση της άρνησης των αρχών του, δηλαδή να το μετατρέψουν σαν τους εαυτούς τους! Το ίδιο που επιχείρησαν, χωρίς επιτυχία, το 1991.

 

Η διαπίστωση αυτή έγινε πιο φανερή με τη συγκρότηση και λειτουργία των «πλατειών» το 2011, ως πολιορκητικό κριό κάθε αγωνιστικής συνείδησης για να προσχωρήσει σε ένα εγχείρημα που γέννησε από τη μια την ακροδεξιά και από την άλλη εντελώς συμβιβαστικά αριστερά σχήματα με τελική συγχώνευση στον  ΣΥΡΙΖΑ. Η συνέχεια είναι γνωστή.

 

Για το ΚΚΕ ο μόνος δρόμος ήταν να απευθυνθεί κατευθείαν στη εργατική τάξη, στα σύμμαχα στρώματα, στους πρώην οπαδούς του και στους αριστερούς και δημοκρατικούς πολίτες να συσπειρωθούν στη βάση, στα ταξικά μέτωπα που ήδη από τη δεκαετία του ’90 είχαν δημιουργηθεί και σε συνέχεια συγκροτούν την κοινωνική συμμαχία. Τελικά, αυτά τα μέτωπα είναι τα μόνα που έσωσαν την τιμή της ριζοσπαστικής αριστεράς και υπεράσπισαν τον λαό μέσα στη λαίλαπα των μνημονίων και των προδοσιών που έντυσαν με αυταπάτες και παγίδευσαν τον λαό οι οπορτουνιστές.

Το πρωτότυπο

"ΤΟ ΚΚΕ. ΕΠΙΣΗΜΑ ΚΕΊΜΕΝΑ" Τ. 4ος σελ. 84-86