Το αυγό του φιδιού και το αυγό του αετού

.


Σε μια παρέα μπλόκερ ανοίξαμε συζήτηση το βράδυ στις 28/5, σχολιάζοντας τι άλλο, τη ρευστή ιδεολογικοπολιτική κατάσταση που δημιουργείται στη κοινωνία σε καιρό κρίσης με τα σκληρά μέτρα. Εντελώς συμπτωματικά κάποιοι αναφέραμε ταυτόχρονα, ότι μέσα της σε παρόμοιες καταστάσεις γεννιούνται πολλά πολιτικά «αυγά». Όμως δυο από αυτά ξεχωρίζουν ως προοπτική, τα οποία χρήζουν και προσοχής και αναλύσεων. Το αυγό του φιδιού (φασισμού) και το αυγό του αετού (λαϊκού κινήματος)!



Η διαπίστωση ήταν αυθόρμητα κοινή. Η κοινωνία πράγματι σήμερα κυοφορεί έντονα και τα δύο «αυγά». Οι εξελίξεις τρέχουν κάθε μέρα. Οι αντιμαχόμενες τάξεις τρέχουν να οδηγήσουν τις εξελίξεις στο κανάλι που θέλουν.



Η λαϊκή οργή για τα μέτρα διογκώνεται και η άρχουσα τάξη που είναι ένοχη για τη κατάσταση, έχει εξαπολύσει τα εξαπτέρυγά της λαϊκίστικης πολιτικής διαμαρτυρίας για να συλλέξει την οργή σε κανάλι γέννησης ενός νέου φασισμού, ανεξαρτήτως της μορφής που θα πάρει. Τα τύμπανα εκτροπών μαζί με τις ιαχές για να καεί το μπου@λο η Βουλή, πάνε να συνενωθούν τόσο ταχύτερα, όσο ταχύτερα θα αποσυντίθεται το πολιτικό σύστημα της αστικής δημοκρατίας που αδυνατεί να διαχειριστεί τη κρίση του κοινωνικοοικονομικού συστήματος. Η άρχουσα τάξη ετοιμάζει τα «πίσω» όπλα της. Αυτό είναι το αυγό του φιδιού.



Από την άλλη έχουν ήδη αρχίσει μεγάλες ποσοτικές συσσωρεύσεις αγανάκτησης στο λαό που ωριμάζουν σταδιακά τόσο τη συνείδηση της εξέγερσης όσο και της ανατροπής. Το πότε θα γίνει η έκρηξη δεν ξέρουμε, έστω και αν φαινομενικά υπάρχει ακινησία στο φυσικό φορέα τους, την Αριστερά. Αυτό είναι το αυγό του αετού.



Δεν ξέρουμε πιο αυγό θα εκκολαφτεί ταχύτερα. Θα προλάβει το φίδι να βγει και να πνίξει το αετόπουλο στη φωλιά του ή ο αετός θα προλάβει να πετάξει και από ψηλά στοχεύοντας το φίδι, να το κατασπαράξει;



Αυτός ο αγώνας δρόμου δεν έχει πρόβλεψη. Όμως στη μάχη αυτή υπάρχει ένα δεδομένο. Αν το φίδι δεν προλάβει να πνίξει τον αετό στη φωλιά του θα είναι πολύ αργά για το σύστημα. Από τη στιγμή που ο αετός πετάξει, τίποτα δεν θα μπορέσει να τον υποτάξει. Γιατί όπως λέει και το τραγούδι «ο αετός πεθαίνει (μόνο) στον αέρα, ελεύθερος και δυνατός…».



Τότε θα έχουν χάσει το παιχνίδι οι εχθροί του λαού….