Εργασιακά: Πόσο πίσω πήγε ο κόσμος; 24ωρη εργασιακή εξάρτηση, 365 μέρες το χρόνο – Εποχή νέας δουλείας!

 Όταν ανατράπηκε ο σοσιαλισμός στις χώρες της Αν. Ευρώπης, όλοι οι οπαδοί του καπιταλισμού, μαζί και τα παπαγαλάκια αλλά και πολλοί αφελείς,  διαφήμιζαν ότι απελευθερώθηκαν από τις καταπιέσεις του σοσιαλισμού και την καταπίεση των κομμουνιστικών κομμάτων! Διαφήμιζαν και τα «νέα δικαιώματα» που τώρα θα είχαν, όπως δικαίωμα στην ανεργία, στην ιδιωτική υγεία, παιδεία, επιχείρηση και φυσικά εκμετάλλευση της εργατικής τάξης από ιδιώτες καπιταλιστές – μονοπωλιστές! Απαράβατα δικαιώματα του καπιταλισμού!

 Φυσικά απαξίωσαν να διαβάσουν δηλώσεις κομμουνιστικών στελεχών που έμειναν πιστοί στην ιδεολογία τους, όπως εκείνη του Χ. Φλωράκη ότι ξεκινάει μια περίοδος επέλασης του καπιταλισμού για αφαίρεση – κατάργηση όλων των δικαιωμάτων των λαών και των εργαζομένων, εργασιακών, κοινωνικών, συνδικαλιστικών, πολιτικών, ατομικών ελευθεριών κλπ.

 Πολύ γρήγορα είδαμε αυτή την επέλαση του καπιταλισμού με αφανισμό ή αλλοίωση ή ανάποδη ερμηνεία κάθε δικαιώματος. 

Η αστική τάξη ψάχνει υλικά ανασύνθεσης της σοσιαλδημοκρατίας και της «αριστεράς»

 Η αυτοέκπτωση του χώρου ΣΥΡΙΖΑ  από την πολιτική ζωή με την θορυβώδη αποσύνθεσή του και η επαναλαμβανόμενη στασιμότητα του ΠΑΣΟΚ  θέτουν νέα ζητήματα κομματικής - πολιτικής ανασύνθεσης, εκπροσώπησης και διαχείρισης ενός όγκου «δημοκρατικών – προοδευτικών» ψηφοφόρων που κυμαίνεται στο 40-45% του εκλογικού σώματος.

 Κανένα κόμμα και οργάνωση στο χώρο, πέρα και από ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ δεν έχει τα εχέγγυα μιας καθολικής διαδοχής όλων με προοπτική κυβερνητικής εξουσίας. Τα προηγούμενα ταχείας σχετικά ανόδου όταν επελέγησαν να αναλάβουν, όπως του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ πήραν χρόνια για να «ωριμάσουν» και να αποκτήσουν την πιστοποίηση φερέγγυου διαχειριστή των πολιτικών πραγμάτων της αστικής τάξης με ταυτόχρονη αποδοχή της έξωθεν καλής μαρτυρίας των επικυρίαρχων ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΔΝΤ κλπ.

23 Αυγούστου 1939...

Το μίσος των δυτικών ιμπεριαλιστών για τα πραγματικά αποτελέσματα του «Συμφώνου Μόλοτοφ - Ρίμπεντροπ» είναι τόσο μεγάλο που τη μέρα αυτή, 23 Αυγούστου 1939, η ΕΕ, της οποίας επίσημη ιδεολογία είναι ο αντικομμουνισμός, την ονόμασε «Ευρωπαϊκή Μέρα μνήμης στα θύματα του ολοκληρωτισμού και των αυταρχικών καθεστώτων», ταυτίζοντας ξεδιάντροπα τον κομμουνισμό με το ναζισμό, «ξεπλένοντας» το ναζισμό - φασισμό, που είναι γέννημα - θρέμμα του καπιταλισμού!

Ποια ήταν τα πραγματικά αποτελέσματα; Ενώ οι δυτικοί υπέγραψαν το 1938, το Σύμφωνο του Μονάχου ανοίγοντας το δρόμο για την επίθεση της ναζιστικής Γερμανίας κατά της ΕΣΣΔ με στόχο να τα πάρουν μετά όλα από τους εξουθενωμένους Γερμανούς Ναζί που, σύμφωνα με το σχέδιο, προηγούμενα θα εξαφάνιζαν την ΕΣΣΔ (!) στο τέλος τα έχασαν όλα και δημιουργήθηκε το σοσιαλιστικό στρατόπεδο! Μια στρατηγική παγίδα τεραστίων διαστάσεων που θα μείνει στην ιστορία ως παράδειγμα της δύναμης του σοσιαλισμού και ενός ελεύθερου λαού.

 

Οι φωτιές, οι ΑΠΕ και οι αυθαίρετοι

 

Οργισμένος…

 Άκουγα κάποιον ειδικό στο ρ/φ Real fm (20/8/2024) να επιτίθεται σφόδρα σε όσους «αυθαίρετα, χωρίς στοιχεία, χωρίς να γνωρίζουν τις αποφάσεις του ΣτΕ και τους νόμους για αναδάσωση και ανεμογεννήτριες που είναι αυστηροί» κλπ (!) πετάνε διάφορες θεωρίες ότι οι φωτιές μπήκαν για να μπουν οι ανεμογεννήτριες!

 Φυσικά δεν έχω στοιχεία να καταθέσω στον εισαγγελέα ότι αυτό που λέει ο λαός συμβαίνει. Και τι να πω μπροστά στα επιχειρήματα του ειδικού! Ούτε ο απλός λαός έχει «τεκμήρια»!

 Ο λαός, όμως, έχει ένα αισθητήριο που κατά κανόνα βρίσκεται πολύ κοντύτερα στην αλήθεια από πολλούς «ειδικούς». Χώρια που πήξαμε από «ειδικούς αναλυτές» για κάθε θέμα από τις φωτιές μέχρι Ουκρανία, Γάζα και… Καμάλα Χάρις που η συντριπτική τους πλειοψηφία στο τέλος αποδεικνύονται σκέτοι προπαγανδιστές πολιτικών και συμφερόντων.

 

Το καμένο δέντρο - αιωνόβια ελιά- δείχνει ανάγλυφα τη διαμαρτυρία της φύσης σε κάθε πολιτική καταστροφής της. Το ακούει κανείς;