Το μανιφέστο των παρωχημένων

Κάποιοι μας νομίζουν παρωχημένους

  γιατί λεμε...

Από Sofi Sofaki

ΚΑΡΑΒΙ ΚΟΚΚΙΝΟ

·       

Είμαστε παρωχημένοι: Πιστεύουμε πως ο κόσμος πρέπει να μπορεί να εργάζεται.

Είμαστε παρωχημένοι: Πιστεύουμε ότι ο εργάτης δεν πρέπει να είναι δούλος. Πρέπει να ζει ως άνθρωπος.

Είμαστε παρωχημένοι: Πρέπει ο εργάτης να έχει ασφάλιση, να δικαιούται άδειες, να πληρώνεται τις υπερωρίες του.

Είμαστε παρωχημένοι: Θέλουμε τα παιδιά μας να πηγαίνουν σχολείο και να μην αναγκάζονται να το παρατάνε στα 14 τους χρόνια για να βγουν στο μεροκάματο.

Είμαστε παλαιολιθικοί: Θέλουμε η Παιδεία να παρέχεται δωρεάν και να μην αγοράζεται και πωλείται σαν μακαρόνια. Θέλουμε όλα τα παιδιά του κόσμου να μπορούν να σπουδάσουν, να μορφωθούν, να καλλιεργηθούν.

Είμαστε εκτός τόπου και χρόνου: Υποστηρίζουμε ότι στον 21ο αιώνα είναι ντροπή να υπάρχει ένας άνθρωπος που πεθαίνει από αρρώστιες που γιατρεύονται. Είτε επειδή είναι ανασφάλιστος είτε επειδή δεν έχει χρήματα να γιατρευτεί.

Είμαστε ουτοπιστές: Δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι την επόμενη ώρα κάποιες χιλιάδες παιδιά θα πεθάνουν από την πείνα.

Είμαστε ονειροπόλοι: Θέλουμε έναν κόσμο στον οποίο δεν θα σκοτώνονται άνθρωποι και δεν θα καταστρέφονται χώρες για να αντλούν δυο-τρεις πετρελαιάδες πιο φτηνά τον μαύρο χρυσό.

Είμαστε κολλημένοι. Πιστεύουμε ότι όσα θετικά έγιναν τα προηγούμενα χρόνια δεν έγιναν από ανθρώπους που κάθονταν στον καναπέ τους, αλλά από αυτούς που αγωνίστηκαν ή θυσιάστηκαν για να τα πετύχουν.

Είμαστε παρωχημένοι: Που ακούστηκε ότι μπορεί ο λαός να απολαμβάνει τα αγαθά που παράγει; Πρέπει αυτά να ανήκουν σε κάποιον άλλο. Σε κάποιον ανώτερο.

Είμαστε γραφικοί: Την ώρα που οι μεγιστάνες παίζουν monopoly στην πλάτη μας εμείς θέλουμε έναν κόσμο ισότητας και δικαιοσύνης.

Είμαστε αστείοι: Θέλουμε να αποφασίζουμε για το τι συμβαίνει στις ζωές μας, στην κοινωνία μας, στον τόπο μας.

Είμαστε ζόμπι. Πιστεύουμε πως τίποτα δεν μπορεί να γίνει από μόνο του, τίποτα δεν μπορεί να γίνει αν δεν παλέψουμε γι’ αυτό.

Είμαστε εχθροί της πατρίδας: Θέλουμε τον λαό ελεύθερο από αφεντάδες. Δεν φύγαμε για Κάιρο, δεν συνεργαστήκαμε με τον κατακτητή όπως έκαναν οι σωστοί πατριώτες.

Είμαστε εκτός τόπου και χρόνου: Θέλουμε ο αλλοδαπός γείτονας και συνάδελφός μας να ζει και να εργάζεται με τους ίδιους όρους που το κάνουμε κι εμείς. Να μην πληρώνει το τυχαίο γεγονός της καταγωγής του ή την σκούρα του επιδερμίδα με την ίδια του τη ζωή.

Είμαστε από άλλο πλανήτη: Πιστεύουμε σε ιδανικά. Δημοκρατία, Ελευθερία, Ισότητα, Δικαιοσύνη, Αγάπη, Έρωτας, Φιλία, Αξιοπρέπεια, Αλληλεγγύη. Δεν τα ξεπουλάμε για το χρήμα και την ματαιοδοξία.

Είμαστε κολλημένοι: Αντί να κάτσουμε να τα βρούμε με αυτούς που φταίνε για όσα ζούμε τους κατηγορούμε και τους εμποδίζουμε κάνοντας απεργίες. Αντί να βάλουμε νερό στο κρασί μας ονειρευόμαστε άλλους κόσμους.

Είμαστε παρωχημένοι: Μια ζωή τα ίδια και τα ίδια. Δεν καταλαβαίνουμε ότι ο κόσμος αλλάζει προς το χειρότερο. Και αντί να γίνουμε κι εμείς σαν αυτούς που βρίζουμε προτιμάμε να λέμε τα ίδια και τα ίδια.

Είμαστε μοιρολάτρες: Όσο οι άλλοι έτρωγαν με χρυσά ευρωπαϊκά κουτάλια, εμείς δεν παίρναμε μέρος στο πάρτι, προειδοποιούσαμε σαν Κασσάνδρες.

Είμαστε παρωχημένοι: Αντί να κυβερνήσουμε τον λαό καλούμε το λαό να αυτοκυβερνηθεί.

Είμαστε ουτοπιστές: Πιστεύουμε ότι ακόμα και αυτός, ο εκφασισμένος λαός μπορεί να αποκτήσει συνείδηση και να σπάσει τα δεσμά του.

ΠΑΡΩΧΗΜΕΝΟΙ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΝΩΘΕΙΤΕ

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΡΙΟ

Καταιγίδα επιμέρους μέτρων από την κυβέρνηση μέσα στα πλαίσια και όρια αποκατάστασης ορισμένων κραυγαλέων αδικιών. Ορισμένα πραγματικά αξίζουν να προσεχθούν γιατί ήταν στο κέντρο της πάλης του λαού και της εργατικής τάξης τα τελευταία χρόνια. 

Δεν εύχομαι σε καμία περίπτωση την ακύρωση αυτών των επιμέρους μικρών μέτρων. Γιατί δεν είναι της κυβέρνησης είναι του λαού κατακτήσεις και απαιτήσεις. Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να μη κινητοποιούσε τις μάζες και τα μέλη του σε απεργίες και κινητοποιήσεις αλλά άλλες ταξικές δυνάμεις κατάφεραν να ωριμάσουν και να επιβάλουν τα αιτήματά τους στη συνείδηση της κοινωνίας. 

Αυτά τα μικρά σήμερα κέρδη, μέσα στη γενική χασούρα, δείχνουν ότι όταν ο λαός αγωνίζεται, μπορεί να κερδίσει κάτι, έστω με «λοξό τρόπο». Και αυτό μπορεί επιπλέον να του διδάξει ότι, αν συνεχίσει τον αγώνα, μπορεί να κερδίσει και άλλα μεγάλα και περισσότερα που αυτή η κυβέρνηση αρνείται να υλοποιήσει γιατί έρχονται σε αντίθεση με τις δεσμεύεις της. 

Αυτό τον καιρό η κυβέρνηση τρέχει να προλάβει τους δανειστές μη και τη σταματήσουν πρόωρα! Οι οπαδοί μεθούν και πανηγυρίζουν. Ό λαός βλέπει, μετράει, ικανοποιείται και σκέφτεται το αύριο, όταν ο εχθρός θα αντεπιτεθεί και αναρωτιέται αν θα έχει απέναντι του και τη σημερινή κυβέρνηση, όπως τόσες άλλες φορές συνέβη με τις κυβερνήσεις που εξέλεξε με άλλο πρόγραμμα. 

Σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν μια κυβέρνηση ικανοποιεί, κάτω από τη λαϊκή πίεση και πάλη ορισμένα υπερώριμα αιτήματα, το κεφάλαιο λέει πάντα τη γνωστή παροιμία: «πίσω έχει η αχλάδα την ουρά»! 

Αν δεν καταφέρει το κεφάλαιο να τα αποτρέψει στο αμέσως επόμενο διάστημα, θα περιμένει την κατάλληλη ευκαιρία για να αποκαταστήσει την ταξική εξουσία του. 

Το έργο το είδαμε πολλές φορές να επαναλαμβάνεται και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα επαναληφθεί και τώρα. Μετά από ένα πανηγυρικό διάστημα ευφορίας με το οποίο ο λαός θα πιστέψει ότι κέρδισε και η κυβέρνηση θα τον ενσωματώνει στην πολιτική της, το κεφάλαιο θα επανέλθει με τους γνωστούς εκβιασμούς κατά του λαού και την υπονόμευση της οικονομίας. 

Τότε, αν δεν έχεις σχέδιο και απόφαση σύγκρουσης μέχρι τέλους, είσαι από χέρι χαμένος. Και αύτη κυβέρνηση που υμνολογεί την ΕΕ και τους θεσμούς της δεν έχει ούτε σχέδιο ούτε απόφαση σύγκρουσης και ρήξης. Οπότε το αποτέλεσμα είναι από τώρα προδιαγεγραμμένο. Τα προσωρινά κέρδη θα μετατραπούν σε απώλειες με άλλο όνομα και άλλο περιτύλιγμα. 

Η νέα επίθεση του κεφαλαίου θα γίνει μετά τους πανηγυρισμούς.

Ποιος θα κερδίσει; 

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήταν, στις διακηρύξεις, κάθετα αντίθετη με τις πολιτικές της τρόικας, του Σαμαρά και της Μέρκελ. Δεν ήταν ποτέ αντίθετη με την ταξική εξουσία του κεφαλαίου, βλέπε θέσεις για ΕΕ, ΝΑΤΟ, καπιταλιστικό σύστημα, θεσμούς κλπ.. 

Μπορεί λοιπόν να μη τα βρει με την κα Μέρκελ αλλά μπορεί να τα βρει θαυμάσια σε άλλο επίπεδο με το κεφάλαιο. Έτσι είναι πάντα οι εναλλακτικοί διαχειριστές του κεφαλαίου. Αντιστέκονται, καινοτομούν και ανοίγουν νέους δρόμους διακυβέρνησης και διαχείρισης του κεφαλαίου με άλλο περιτύλιγμα. Και η μακροημέρευση του συστήματος συνεχίζεται μέχρι τελικής ανατροπής του από το λαό.

Κτίζοντας τους πυρήνες της Λαϊκής Συμμαχίας και των Λαϊκών Επιτροπών

Η ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για τα εκλογικά αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών της 25ης Γενάρη του 2015 εκτός των εκτιμήσεων για το αποτέλεσμα, έθεσε σε πρώτη προτεραιότητα την αφομοίωση των νέων δυνάμεων που πλησίασαν το ΚΚΕ και την αναδιοργάνωση του μαζικού κινήματος.

Αυτή είναι η ευκαιρία του ΚΚΕ σήμερα. Η ανασύνταξη του εργατικού λαϊκού κινήματος και η ενδυνάμωση της λαϊκής κοινωνικής συμμαχίας. Από εκεί αρχίζουμε. Καμία αντίσταση, αντεπίθεση και ρήξη με το σύστημα, τις πολιτικές του, τα μέτρα που ισχύουν και τα μέτρα που έρχονται δεν είναι δυνατή χωρίς αυτή την προϋπόθεση.

 

Χαρακτηριστικά είναι μερικά αποσπάσματα από την ανακοίνωση.

Παρά τη θετική τάση συσπείρωσης υπέρ του ΚΚΕ, ο συνολικός συσχετισμός δυνάμεων παραμένει αρνητικός, το εκλογικό αποτέλεσμα δεν εκφράζει τάση χειραφέτησης εργατικών λαϊκών δυνάμεων από την ΕΕ, το δρόμο του κεφαλαίου και τα συμφέροντα των μονοπωλίων.

Κρίσιμος αρνητικός παράγοντας για το συσχετισμό δυνάμεων, επομένως για την πολιτική επιρροή του ΚΚΕ, ήταν και είναι η κατάσταση μαζικότητας και προσανατολισμού του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Όσο το κίνημα, η συμμετοχή των εργαζομένων σε αυτό παραμένουν σε υποχώρηση, παρά τις πρωτοβουλίες του ΚΚΕ και άλλων ριζοσπαστικών δυνάμεων, των ταξικά συνειδητοποιημένων δυνάμεων, τόσο θα κυριαρχούν οι λογικές της αναμονής, της ανάθεσης, της αναζήτησης "σωτήριων" και ανύπαρκτων λύσεων από τα πάνω.

Στην πορεία, η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, από τα ίδια τα πράγματα, θα ξανασκεφτούν προβλέψεις και εκτιμήσεις του ΚΚΕ, θα συμπορευτούν με το ΚΚΕ, για την ανασύνταξη του εργατικού λαϊκού κινήματος, την ενδυνάμωση της λαϊκής κοινωνικής συμμαχίας.

Χρειάζεται να δυναμώσει ακόμη περισσότερο μέσα στην εργατική τάξη, τη νεολαία και το κίνημα η γραμμή της αντεπίθεσης και της ρήξης, σε αντίθεση με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, την ΕΕ και την πολιτική που στηρίζει αυτόν το δρόμο, με την ενσωμάτωση και την παθητική αναμονή.

Καλούμε όσους έκαναν το θετικό βήμα και ψήφισαν για πρώτη φορά το ΚΚΕ να συνεχίσουν και να συναντηθούν μαζί μας στους καθημερινούς αγώνες, στα σωματεία, στους χώρους δουλειάς και νεολαίας, στο κίνημα, για τις επείγουσες διεκδικήσεις, για την ανάκτηση των απωλειών, αλλά και γενικότερα στην πάλη για να αλλάξει συνολικά χέρια η εξουσία.

Το ΚΚΕ, συνεπές σε όσα έλεγε και πριν τις εκλογές, δεν πρόκειται να στηρίξει ή να δώσει ανοχή στη νέα κυβέρνηση. Θα αξιοποιήσει τη συσπείρωση δυνάμεων, που σε αυτή τη φάση πραγματοποίησε, για να κάνει αυτό που υποσχέθηκε στο λαό, να υπάρξει δυνατή εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση υπέρ του λαού και στη Βουλή, με τις προτάσεις του, αλλά πάνω από όλα στο κίνημα για να δυναμώσει η Λαϊκή Συμμαχία για το σήμερα και για την προοπτική. Για να δυναμώσουν οι αγώνες ενάντια στην ΕΕ, τα μνημόνια διαρκείας, τα μονοπώλια, το κεφάλαιο και την εξουσία του, που είναι εδώ, παρόντα. Για να ανακτηθούν οι μεγάλες απώλειες των εργαζομένων την περίοδο της κρίσης, για να μην πληρώσουν ξανά οι μισθωτοί και οι αυτοαπασχολούμενοι τα όποια ψίχουλα δοθούν στην ακραία φτώχεια, αλλά να πληρώσουν οι μονοπωλιακοί όμιλοι, το κεφάλαιο.

http://www.902.gr/eidisi/politiki/60068/anakoinosi-tis-ke-toy-kke-gia-ta-eklogika-apotelesmata#.VMZj0UIgiDQ.facebook

Ο ΠΟΛΥΧΡΩΜΟΣ ΠΛΟΥΡΑΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΒΟΥΛΗΣ

Έχουμε:

-7 κόμματα

-7 κόμματα με κοινοβουλευτικές πολιτικές

-2 κόμματα με κυβερνητικές πολιτικές

-5 κόμματα χωρίς κυβερνητικές πολιτικές

-Αντιμνημονιακά και μνημονιακά κόμματα, εσωκομματικά «κόμματα» και «τάσεις», αγνώστου αριθμού.

Πλουραλισμός για κάθε γούστο!!!

 

Και αφού όλα αυτά μπαίνουν στο μπλέντερ της ταξικής πολιτικής έχουμε στο τέλος:

7 κόμματα  - 2 ταξικές πολιτικές. Από τη μια η πολιτική της αστικής τάξης με τα 6 κόμματά της και από την άλλη η πολιτική της εργατική ς τάξης με το ΚΚΕ. Από τη μια ο νόμος των κεφαλαιοκρατών όπου γης και η δικτατορία του κεφαλαίου και από την άλλη ο νόμος του εργάτη και η δικτατορία του προλεταριάτου.

 

Για όσους δεν καταλαβαίνουν τη διαφορά πολιτικής εξουσίας και ταξικής εξουσίας και πως τα 7 γίνονται 2, υπάρχει χρόνος και για μάθηση. Κι αν δεν μάθουν από μελέτη θα μάθουν από τη νέα ταξική πολιτική που θα πέσει πάνω τους με «αριστερό» πολιτικό περιτύλιγμα.

Ώρα να αγώνα. Βρισκόμαστε στην επόμενη μέρα.