Περί λαϊκής επανάστασης στη Ρουμανία

Μιλάμε για τη χώρα και ένα λαό που έχασε ό,τι λίγα είχε και δεν κέρδισε απολύτως τίποτα εξόν από περισσότερη φτώχεια και πείνα, με την ανατροπή Τσαουσέσκου. Μια χώρα που έχει στο σβέρκο της Γερμανό για πρόεδρο όπως στην Ουκρανία έχουν Αμερικανούς και ξένους για υπουργούς σε καίρια υπουργεία. Παντού η «επανάσταση» έφερε την ελευθερία των ξένων στο σβέρκο των λαών.

Είδα σειρά από βίντεο που παρουσιάζουν τη «λαϊκή εξέγερση» τέτοιες μέρες του ’89, στη Ρουμανία και την εκτέλεση, με απίστευτη σβελτάδα ένοχων συνωμοτών, των Τσαουσέσκου.

«Λαϊκή εξέγερση»! Όποια γνώμη και αν έχει κάποιος για το καθεστώς Τσαουσέσκου εκείνο που κάνει τα βίντεο χρήσιμα είναι ότι προδίδουν ένα τέλειο πραξικόπημα, καλά οργανωμένο από μυστικές υπηρεσίες, ξένα κέντρα και διεφθαρμένα στελέχη του κόμματος, του στρατού και του κράτους,  όχι για το λαό αλλά για να παλινορθώσουν τον καπιταλισμό. Και μιλάμε για μια «εξέγερση» τέλεια οργανωμένη  που το φωνάζουν τα βίντεο.

Δυνάμεις με στρατιώτες, τανκς, πολυβόλα, κανόνια, οπλισμένοι πολίτες αλλά φασιστών Ουκρανίας (τώρα τα καταλαβαίνουν μερικοί) και συνεχείς πυροβολισμοί κατά των «άλλων» δλδ των δυνάμεων του Τσαουσέσκου που δεν φαίνονται πουθενά και δήθεν μόνο αυτές σκότωναν, ενώ οι στρατιωτικές δυνάμεις των πραξικοπηματιών έριχναν… κουφέτα!

Μια μικρή διαδήλωση μόνο δείχνουν… αλλά και μεγάλη να ήταν 50 ή 100 χιλιάδες, οι διαδηλώσεις δεν ρίχνουν καθεστώτα, ρίχνουν κυβερνήσεις. Τα καθεστώτα τα ρίχνουν οργανωμένες δυνάμεις κατάληψης του κράτους. Λες και δεν το ξέρουμε από τον δικό μας Δεκέμβρη του ’44 ή και τον Δεκέμβρη του ’08 που κάποιοι νόμισαν ότι θα ρίξουν τον καπιταλισμό με διαδηλώσεις και εμπρησμούς.

Να και ένα απόσπασμα από άρθρο του  αντικομουνιστικού Spiegel, γραμμένο 20 χρόνια μετά, που μάλλον ταρακουνάει τους δήθεν επαναστάτες από αναδημοσίευση στο tvxs.gr με τίτλο: «Αναμνήσεις από τη ματωμένη επανάσταση στη Ρουμανία»

 «Καθώς το εξαγριωμένο πλήθος εισέβαλε στο κτίριο, ο Stanculescu οργάνωνε την διαφυγή του δικτάτορα και της γυναίκας του. Aρχικά διέταξε ένα ελικόπτερο να πετάξει στην οροφή του κτιρίου. Το ζεύγος Τσαουσέσκου κατάφερε να σωθεί συνοδευόμενο από δυο πολιτικά μέλη και δυο αστυνομικούς. Σύμφωνα με μαρτυρίες, τη στιγμή κείνη η Έλενα Τσαουσέσκου απευθυνόμενη στον υπουργό άμυνας του ζήτησε να φροντίσει τα παιδιά τους.

Η απόφαση του στρατηγού να αλλάξει στρατόπεδο και να ενωθεί με τους αντάρτες είναι μία από τις βασικές στιγμές της επανάστασης. Από τη νέα θέση του, διέταξε κρυφά το στρατό να επιστρέψει στους στρατώνες. Στο τέλος, ο ίδιος ο Stanculescu επέλεξε προσωπικά τους σκοπευτές που θα πραγματοποιούσαν την εκτέλεση.

Αλλά τότε οι Τσαουσέσκου είχαν ακόμη τρεις μέρες ζωής. Όταν το ελικόπτερο σταμάτησε στο εξοχικό τους στο Snagov, η Έλενα μάζεψε γρήγορα κάποια πράγματα ενώ ο σύζυγός της αναζητούσε τον επόμενο χώρο παραμονής τους. Κατόπιν πρότασης του πιλότου τους, επιβιβάστηκαν πάλι στο ελικόπτερο για ένα ταξίδι-οδύσσεια.

Σε αυτό το σημείο, οι «μάζες» λάμβαναν τις ομαδικές οδηγίες τους από το Studio 4 των κεντρικών της τηλεόρασης στο Βουκουρέστι. Ο ποιητής Mircea Dinescu είχε φτάσει εκεί περίπου στη 1 μ.μ. Μέσα στο χάος, δήλωσε: «Ο στρατός είναι μαζί μας. Ο δικτάτορας έχει διαφύγει. Ο Θεός έχει γυρίσει το πρόσωπό του προς τους Ρουμάνους και πάλι. Έχουμε κερδίσει».

Πολλοί από τους συναδέλφους του, σταδιακά άρχισαν να φθάνουν στο Studio 4 και σύντομα αποτέλεσαν τον πυρήνα του Εθνικού Μετώπου Σωτηρίας. Ανάμεσα σ’ αυτούς ήταν ο Silviu Brucan, ιδεολόγος κόμματος του Στάλιν τα τελευταία χρόνια και αργότερα πρέσβης της Ρουμανίας στις Ηνωμένες Πολιτείες και τα Ηνωμένα Έθνη. Εκεί βρισκόταν και ο γενικός στρατηγός Nicolae Militaru, ο οποίος πιστεύεται ότι συνωμότησε ενάντια στον Τσαουσέσκου τη δεκαετία του 1970, καθώς και ο Stanculescu, ο οποίος βρισκόταν διαρκώς σε τηλεφωνική επαφή με την ομάδα.

Σ’ αυτό το σημείο, στο σταθμό φτάνει ο Ιλιέσκου, αντίπαλος του Τσαουσέσκου για περισσότερο από 18 χρόνια, ο οποίος μετά από λίγες ώρες ανακοίνωσε στους εκατομμύρια τηλεθεατές την σύσταση του Εθνικού Μετώπου Σωτηρίας, με τον ίδιο στην θέση του αρχηγού. Διάφορες θεωρίες ειπώθηκαν σχετικά με το τι συνέβη τις μέρες που προηγήθηκαν την εκτέλεση των Τσαουσέσκου.

«Υπήρχε μεγάλη ένταση και έπρεπε να δημιουργηθεί ένας λόγος για να σκοτώσουμε τον Τσαουσέσκου», λέει ο Stanculescu, o οποίος προσθέτει πως «έπρεπε να ρωτήσω τον Ιλιέσκου». Η σιωπηρή κατηγορία που αποδίδει ο πρώην στρατηγός 20 χρόνια μετά οδηγεί και στο βασικότερο ζήτημα της επανάστασης. Αν οι «τρομοκράτες» εφευρέθηκαν και ήταν ελεγχόμενοι από το Εθνικό Μέτωπο Σωτηρίας, τότε η δίκη του Τσαουσέσκου έγινε μόνο για τα μάτια του κόσμου και οι θάνατοι δεκάδων αθώων ανθρώπων αποτελούν εγκλήματα, για τα οποία οι ηγέτες του πραξικοπήματος οφείλουν να λογοδοτήσουν.
Στις 24 Δεκεμβρίου του 1989 ο Stanculescu έλαβε διαταγές για να ξεκινήσει η δίωξη του δικτάτορα. Tην επόμενη ημέρα, δικαστές, εισαγγελείς και δικαστικοί πέταξαν κάτω από ένα πέπλο μυστικότητας για τα παραπήγματα του Τirgoviste, όπου οι Τσαουσέσκου κρατούνταν τις τελευταίες τρεις μέρες. Στα ελικόπτερα βρίσκονταν εκπρόσωποι του Εθνικού Μετώπου Σωτηρίας, ο Stanculescu και ο Carlan, ένας από τους τρεις εκτελεστές.

Ο Stanculescu διάλεξε τους τρεις εκτελεστές, τους οποίους ονόμασε «καθαρόαιμούς» και τους έδωσε τις εξής οδηγίες: «Τριάντα σφαίρες. Αυτόματο πυρ». Tα σώματα των Τσαουσέσκου τυλίχτηκαν σε μουσαμάδες και μεταφέρθηκαν πίσω στο Βουκουρέστι, όπου θάφτηκαν στο νεκροταφείο της Ghencea, σε χωριστά όμως σημεία το ένα από το άλλο.

Aπό εκείνη την στιγμή και έπειτα, οι βασικοί παράγοντες που οι ζωές τους διασταυρώθηκαν σε μια ιστορική στιγμή, θα χωριστούν και θα ακολουθήσουν διαφορετικά μονοπάτια»

ΥΓ-1 Να σημειώσω ότι το λεγόμενο «Εθνικό Μέτωπο» είχε συγκροτηθεί πολλούς μήνες πριν και οργάνωνε το πραξικόπημα μεθοδικά με προσεταιρισμούς διεφθαρμένων στελεχών του ίδιου του καθεστώτος με αντάλλαγμα μια νέα εξουσία του ιδιοτελούς ατομικού τους πλούτου (καπιταλιστικής) και απενοχοποίησης κάθε για κάθε διαφθορά.

ΥΓ-2 Τα ονόματα των δικαστών της δίκης και εκτέλεσης Τσαουσέσκου και τα πρόσωπά τους δεν δημοσιεύτηκαν ποτέ. Όμως ο εισαγγελέας της δίκης Νταν Βοϊνέα κατάγγειλε προσπάθεια δολοφονίας του μετά την δίκη για να μην αποκαλυφθεί τι συνέβη.  Ο δικαστής Τζίκα Πόπα που έχει την ευθύνη της δίκης αυτοκτόνησε δύο χρόνια αργότερα επηρεασμένος από την δίκη (κατά την οικογένειά του). 

ΥΓ-3 Οι νεκροί της «επανάστασης» που φτάνουν εκείνες της ημέρες απο τα δυτικά μέσα ενημέρωσης στους 70.000, τελικά αποδεικνύεται ότι αριθμός των ανθρώπων που δολοφονήθηκαν απο την Σεκιουριτάτε ήταν 91!. Συνολικά οι νεκροί  εκείνων των ημερών έφτασε τους 1.104 δηλαδή... 68.896 λιγότεροι! Σε αυτούς τους νεκρούς συμπεριλαμβάνονται νεκροί και από τις μάχες μεταξύ δυνάμεων των δύο πλευρών.

Τα βίντεο

http://www.onalert.gr/stories/roumania-25-xronia-apo-thn-aimathrh-epanastash/39465

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΟΠΟΥΛΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΡΙΑ

Ας ήταν μια φορά να σπάσετε μια συνθήκη της ΕΕ «ρε»!

Μια απάνθρωπη συνθήκη, μια συνθήκη που γέμισε με πτώματα ανθρώπων τη Μεσόγειο. Μια Συνθήκη – ντροπή για τον σύγχρονο κόσμο. «Δουβλίνο ΙΙ»!!!

Ας είχατε την παραμικρή ανθρωπιά «ρε»!

Τι σας ζητάνε, αφού πρώτα εξοπλίσατε τις συμμορίες της Συρίας, τους βομβαρδίσατε, τους εκτοπίσατε, τους πνίξατε; Μια ευκαιρία στη ζωή σας ζητάνε, κι εσείς για χάρη των Συνθηκών τους σκοτώνετε.

 Καπιτα-ληστές των ανθρώπων, των ψυχών και του πλούτου των λαών!

Γιατί λερώνεται με το αίμα, την υποταγή και το έγκλημα, τη φιλοξενία του Ελληνικού λαού και την ιστορία αλληλεγγύης που έχει στο είναι του;

Τι θα πείτε αύριο σ΄ αυτά τα παιδάκια που θα θυμούνται για πάντα το τραγικό πέρασμά τους από τα χέρια των Ελληνικών Αρχών;

Ας ήταν μια φορά να σπάσετε μια συνθήκη της ΕΕ «ρε»!

Αλλά που; Υποταγμένοι δημιουργηθήκατε  υποταγμένοι θα ανατραπείτε. 

ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ!

Εξαιρετικά αφιερωμένο στους λάτρεις του ανεπτυγμένου «κοινωνικού καπιταλισμού» των «πολιτισμένων χωρών» της ΕΕ.

 

Πριν λίγες μέρες φίλος μου έλεγε, πόσο ανεπτυγμένα είναι τα κράτη του βορρά της ΕΕ και πόσο τέλεια είναι εκεί η ζωή. Ήταν αδύνατο βέβαια να καταλάβει ότι ο καπιταλισμός έχει και πλούσιες περιοχές όπως εδώ η Κηφισιά, η Πολιτεία ή και η… Ελβετία όπου η πλειοψηφία του πληθυσμού δεν υποφέρει από πείνα και έχει και αρκετούς πλούσικους. Ήταν αδύνατο να καταλάβει ότι με βάση τη λειτουργία των ανισότιμων ανταλλαγών και της καπιταλιστικής λειτουργίας του  «νόμου της αξίας και της υπεραξίας», 6 δισεκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν και τους απομυζούν για να ζουν πλουσιοπάροχα κάποιες δεκάδες (και αν…) εκατομμύρια, σε νησίδες των καπιταλιστικών χωρών και όχι σε όλη τη χώρα. 

 

Τέτοιες νησίδες τύπου «πλούσιας» Ολλανδίας, Σουηδίας, Δανίας κλπ έχουμε κι εμείς εδώ έχει και η Σ. Αραβία και η Αίγυπτος, και  η Κολομβία… Για να ζουν αυτές οι νησίδες πλούσια υποφέρουν δισεκατομμύρια ανθρώπων από εκμετάλλευση, βομβαρδισμούς, υποδούλωση, διάλυση κρατών και κοινωνιών, πολέμους, παιδική εργασία δούλων, αγοραπωλησία ανθρώπων και ιδίως γυναικών και παιδιών…

Όσα στοιχεία Οργανισμών και όχι από το κεφάλι μου και αν του έφερα για τη φτώχεια κλπ, αμετακίνητος! Δεν ίδρωνε το αυτί του και συνέχισε να νομίζει πως είναι ή θα είναι και αυτός κομμάτι αυτού του πλούσιου και ευτυχισμένου κόσμου.

Στο τέλος χρησιμοποίησε και το ανίκητο όπλο της βλακείας: «εσείς οι κομμουνιστές είστε 100 χρόνια πίσω και δεν μπορείτε να καταλάβετε τον κόσμο»!

Και μια και μιλούσε για την ανεπτυγμένη βόρεια ΕΕ, προφανώς το άρθρο της Λ. Κανέλλη στον Ριζοσπάστη της 23ης Νοεμβρίου2014, όπου με δικά τους στοιχεία αποθεώνεται ο καπιταλισμός του ανθρώπινου εξευτελισμού, είναι χάρισμά του στα μούτρα τα δικά του!

Και ποτέ μη ξεχνάμε την βαθύτερη ερμηνεία αυτών των καταστάσεων και των αντιλήψεων: Στο βάθος φασισμός!

ΑΝΕΥ ΜΑΚΙΓΙΑΖ!

Αμα βγει το μακιγιάζ από το πρόσωπό της, πλυθεί λίγο με σαπούνι και νερό, κατεβεί από τα δεκατετράποντα τακούνια της αστικής υπεροψίας, αφαιρεθεί το ψεύτικο στήθος που μοιάζει μ' αυτό της πρόθυμης τροφού πέντε παιδιών μ' ένα βύζαγμα, άμα το κασιδιάρικο κεφάλι της στερηθεί τη λαμπερή περούκα, άμα γενικώς ξεφτιασιδωθεί χωρίς καν να γδυθεί, ώστε να «λάμψει», τάχα μου, η γυμνή αλήθεια, η Ευρωπαϊκή Ενωση φαίνεται και είναι ως έχει. Μια Φόνισσα χωρίς Παπαδιαμάντη... Οσο και να προσαρμοστούν ή να αμφισβητηθούν οι αριθμοί, όταν έρχονται να επιβεβαιωθούν από τη βουβή αλήθεια της διπλανής πόρτας, τότε ξεπετιούνται από την άβυσσο της πραγματικότητας και καίνε. 

Το 33% των γυναικών στο «χώρο» που λέγεται ΕΕ, έχουν πέσει θύματα σωματικής ή και σεξουαλικής βίας. Εξήντα δύο εκατομμύρια γυναίκες (με αναγωγή στον πληθυσμό, πηγή FRA, Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.) 62.000.000. Αριθμός που αφορά γυναίκες άνω των 15 ετών. Αν σ' αυτό το νούμερο προστεθούν και τα παιδιά, αγόρια και κορίτσια θύματα κακοποίησης, τότε παθαίνεις βέρτιγκο στην κόλαση και βλέπεις για ουρανό τον πάτο του κρατήρα ενός ενεργού ηφαιστείου αποκτήνωσης...

 

Κι επειδή ο οικονομικός προπαγανδιστικός μακιγιέρ επιμένει στο διαχωρισμό βορρά - νότου, όταν αναφέρεται στα τεχνητά μέλη του ευρωσώματος της Γηραιάς Ηπείρου (χα!) η πρωτιά ανήκει στον εργατικό πετυχημένο βορρά με πρώτες στην κακοποίηση γυναικών: τη Δανία (52%), τη Φινλανδία (47%), τη Σουηδία (46%), την Ολλανδία (45%), τη Γαλλία και τη Βρετανία να ακολουθούν με 44%... Η Ελλάδα έχει ποσοστό δηλωμένων, επιμένω δηλωμένων, περιστατικών κακοποίησης 25%, κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσον όρο του 33% . Δε θα παραθέσω εδώ τους αριθμούς ειδικότερων παραμέτρων όπως η άσκηση ψυχολογικής βίας ή η σεξουαλική παρενόχληση που έτσι κι αλλιώς χτυπάνε ταβάνι παντού.

Ομως στην πατρίδα μας οι γυναίκες δε ζητάνε βοήθεια. Μεγάλη αναστολή η ντροπή, η ανέλεγκτη έκθεση και η βαθιά ριζωμένη πεποίθηση ότι, όπου και να πας, βοήθεια δε θα βρεις έξω από κάποιο φίλο-η ή συγγενή που μπορεί να στέρξει. Εδώ, στην Αστυνομία καταφεύγει το 14% μόλις, ενώ το 11% καταφεύγει σε δικηγόρο, το 6% στο νοσοκομείο και το 1% στις έτσι κι αλλιώς λιγοστές κοινωνικές υπηρεσίες. Στα... πραγματικά και κοινωνικά «νεκροταφεία» κακοποιημένων γυναικών δεν συλλέγονται ούτε τηρούνται αρχεία...

 

Σ' αυτήν την Ευρώπη του πολιτισμού, που ανατριχιάζει και δικαίως, με τις απαγωγές κοριτσιών «δυτικής παιδείας» από τερατώδεις «Μπόκο Χαράμ» σέχτες, που πρώτα χρηματοδοτεί κι ύστερα καμώνεται ότι εκπλήσσεται που στέλνει κι ανθρώπους σε μηχανισμούς φανατικών σφαγέων της κλασικής ιμπεριαλιστικής σχολής (όπως το ISIS) οι γυναίκες εκπαιδεύονται συστηματικά να «ποστάρουν» στα κοινωνικά δίκτυα μόνο τη μακιγιαρισμένη τους μορφή. Αυτοεκτίθενται στο ψευδές ιδεώδες μιας «θετικής» αποδοχής. Έτσι ήρθε σα «φυσική» εξέλιξη και η διαδικτυακή κακοποίηση και παρενόχληση, η σκοτεινή πλευρά σ' ένα φως που εκβαρβαρίζει ανεπαισθήτως τις ανθρώπινες σχέσεις. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος διόγκωσης του άθλιου αυτού αριθμού στην ταχύτατα οπισθοδρομούσα ΕΕ, είναι η αποϊδεολογικοποίηση της κακοποίησης των γυναικών. Με επιδερμικές ψυχαναλύσεις, ιατρικοφιλοσοφικές προσεγγίσεις αληθοφανέστατες μάλιστα, με αναγωγή σε κοινωνικούς αυτοματισμούς που αναπαράγονται ως αρχέγονες, του τύπου «πεινάω - σκοτώνω» όχι επαναστατώ, «ξεπέφτω οικονομικά - αυτοκτονώ» όχι οργανώνομαι και παλεύω κ.λπ. η κακοποίηση των γυναικών ως μορφή βίας, φυλακίζεται στην κοινωνική και ατομική παθογένεια.  

Το καλύτερο, δηλαδή, διαβατήριο για το φασισμό τυπώνεται στο πετσί των γυναικών, της μάνας που τους γέννησε...