Για το 19ο συνέδριο του ΚΚΕ

Διαβάζοντας την κριτική αρκετών κομμουνιστών και αγωνιστών  (πλην κακοπροαίρετων) που δεν αμφισβητώ την κομμουνιστική τους θέση, για το 19ο συνέδριο και αισθανόμενος την ψυχή πολλών αγωνιστών με πείρα, θα έλεγα ένα πράγμα: κίνδυνος αντικειμενικής αντιπαράθεσης δύο μετώπων και διάσπασης. Μη το υποτιμάτε…  

Δεν είναι όσοι κάνουν κριτική για στήσιμο στον τοίχο. Όποιος δεν το προσέξει θα φέρει ευθύνη ανεξάρτητα αν τη ρίξει σε άλλους.

Απ αφορμή του κείμενο του  Νίκου Μπογιόπουλου στον Ριζοσπάστη 31/3/2013 

ΥΓ. Είδα πολλές φορές να ανατρέπονται «μοναδικά σωστές πολιτικές» Κομμουνιστικών Κομμάτων στο αντίθετό τους οι οποίες δυστυχώς και αυτές μετά ήταν… «μοναδικά σωστές πολιτικές»! Τόσο σωστές που στο τέλος κανένας δεν ήξερε ποια είναι η σωστή πολιτική. Κοντεύουμε να πάθουμε και πάλι το ίδιο… Λιγότερη έπαρση με τις «μοναδικά σωστές πολιτικές», έναν εντελώς αντιδιαλεκτικό και αντιμαρξιστικό όρο, δεν βλάπτει.

ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ Η ΑΦΕΛΕΙΣ;

Είναι να απορεί κανείς. Μέρες τώρα «το πρόβλημα του κόσμου» είναι το πώς θα «κουρευτούν» οι καταθέσεις που βρίσκονται στις κυπριακές τράπεζες. 

Τόσο αφελείς και ανεγκέφαλοι είναι όλοι αυτοί και νομίζουν ότι το πρόβλημα του κόσμου και της Κύπρου είναι το είδος του «κουρέματος» των καταθέσεων; Είναι τόσο αδύνατο να δουν μαζί με τα ο «κούρεμα»  το τσουνάμι μέτρων καρατόμησης των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων που έπονται; Είναι τόσο αδύνατον να δουν την επερχόμενη μείωση των  μισθών και συντάξεων, την ανατροπή της οικονομίας της Κύπρου, το «στέγνωμα» της αγοράς, και πάνω απ’ όλα την επερχόμενη αρπαγή του τεράστιου ορυκτού πλούτου του νησιού μαζί με τα προικιά της δημόσιας περιουσίας; Έγινε ποτέ πουθενά τίποτα διαφορετικό από τρόικες και ΔΝΤ όταν επιτίθονταν στους λαούς με άρμα το χρέος που τους φόρτωσε η άρχουσα τάξη ή με πρόσχημα τη δημοσιονομική πειθαρχία;  

Είναι τόσο ανεγκέφαλοι ή απλώς καλοκουρδισμένα όργανα του διεθνούς κεφαλαίου που παραπλανούν τους λαούς με τα ίδια πάντα μοτίβα του «μικρότερου κακού» για σήμερα και το αύριο δεν το είδαμε, δεν το είπαμε, δεν το ξέρουμε ενώ και αύριο επαναλαμβάνουν ακριβώς το ίδιο σενάριο;

Ένα είναι βέβαιο, είναι καλοκουρδισμένοι πράκτορες του διεθνούς τοκογλυφικού κεφαλαίου. Όλα τα άλλα είναι απλώς για ερμηνείες, παρερμηνείες και παραπλανήσεις.

Αυτοαπασχολούμενος με 60 ευρώ το μήνα!

Πως τα 700 ευρώ αμοιβής γίνονται 60!

Η πρόταση σε αυτοαπασχολούμενο φαινόταν δελεαστική: «είσαι να δουλέψεις για 700 ευρώ το μήνα με πλήρη απασχόληση;».

Σε μια εποχή που λέμε το ψωμί ψωμάκι δεν είναι να απορρίπτεις προτάσεις δουλειάς. Χωρίς να το σκεφτεί και πολύ απάντησε: «πότε αρχίζουμε;»

Έτσι άρχισε να δουλεύει. Μετά την πληρωμή του πρώτου μήνα όμως δεν του έβγαινε τίποτα «σωστό»!

Κάθισε λοιπόν να κάνει λογαριασμό τι παίρνει τι δίνει και τι του μένει καθαρά για βγάλει τα έξοδα προς το ζειν.

Έκανε λοιπόν τους εξής υπολογισμούς: 

700 ευρώ πλην 140 παρακράτηση φόρου ελευθέρων επαγγελματιών (20%)= 560 ευρώ

Πλην ο υπολειπόμενος φόρος 6% που είναι 42 ευρώ και θα τον καταβάλει με τη δήλωση για τα 700 ευρώ, (26% φόρος μπαίνει από το πρώτο ευρώ σε κάθε εισόδημα ελεύθερου επαγγελματία) μένουν  = 518 ευρώ.

Πλην η πληρωμή της μηνιαίας εισφοράς του ΟΑΕΕ 423 ευρώ, του μένουν 92 ευρώ.

Από τα 92 που του έμειναν αγόρασε 20 λίτρα βενζίνη για το μηχανάκι του που η καθαρή αξία της ήταν 16 ευρώ και οι φόροι της 16 ευρώ. Αγόρασε και διάφορα τρόφιμα και πράγματα καθαρής αξίας 49 ευρώ με ΦΠΑ 11 ευρώ.

Σύνολο φόρων και εισφοράς του ΟΑΕΕ = 640 ευρώ!

Σύνολο καθαρής αξίας εμπορευμάτων από τα 700 ευρώ = 60 ευρώ.

Αυτός ο αυτοαπασχολούμενος θα ζήσει με… 60 ευρώ το μήνα αφού τα 640 θα τα πάρει το κράτος με διάφορες μορφές.

Χρειάζονται σχόλια ή να του πω του επαγγελματία ότι αν θέλει να ζήσει πρέπει να φοροδιαφύγει; Σύμφωνα με τη νομοθεσία πάντως είναι εκ προοιμίου φοροφυγάς γι αυτό του κατάργησαν το αφορολόγητο!!!

Τι είναι δικτατορία του κεφαλαίου και τι δικτατορία του προλεταριάτου;

-          Ένας μικρός ρωτάει και ανασυνθέτει

Εκεί που μιλούσαμε για σοβαρά πολιτικά δρώμενα με ένα φίλο στο σπίτι του, πετάγεται ο μπόμπιρας ο Πετράκης και  ρωτάει: «Κύριε Στέργιο, τι είναι δικτατορία του κεφαλαίου και τι δικτατορία του προλεταριάτου που λέτε τώρα;»

Για μια στιγμή έπεσε αμηχανία. Πώς να εξηγήσεις τις ταξικές εξουσίες και τις διαφορές τους με απλά λόγια αλλά εντελώς μαρξιστικά σε ένα μικρό; Πού να αρχίσεις τώρα για παραγωγικές σχέσεις, ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, νόμους, συντάγματα και διάρθρωση των ταξικών εξουσιών…

Καλύτερα, λέω μέσα μου, να του το πω όπως θα ένοιωθε τις ταξικές δικτατορίες ένας εργάτης και τι δικτατορία θα ήθελε αυτός να επιβάλει στη θέση της σημερινής δικτατορίας του κεφαλαίου.

 

«Άκου, του λέω, δικτατορία του κεφαλαίου είναι να δουλεύει ο εργάτης, να τα παράγει όλα και όλα να ανήκουν στο αφεντικό ο οποίος τα παίρνει όλα και δεν δίνει λογαριασμό σε αυτόν που τα έβγαλε. Οι εργάτες και 1 εκ. τη μέρα να βγάλουν για τον καπιταλιστή δεν τους ανήκει απολύτως τίποτα! Του δίνουν μόνο τον μισθό, που είναι κέρδη προηγούμενης εκμετάλλευσης. Ούτε σεντς από το προϊόν! Αυτό είναι νόμος, είναι ταξική δικτατορία του κεφαλαίου και αν κάποιος εργάτης τολμήσει να πάρει αυτό που παράγει στην επιχείρηση για δικό του θα τον κλείσουν στη φυλακή. Δικτατορία του προλεταριάτου είναι όλα όσα παράγει ο εργάτης να ανήκουν σε αυτόν μέσω της κοινωνίας. Κανένας εκμεταλλευτής δεν μπορεί να το κλέψει. Αυτό είναι νόμος, είναι η ταξική δικτατορία του προλεταριάτου και αν κάποιος τολμήσει να κλέψει αυτό που παράγει ο εργάτης για δικό του θα τον κλείσουν στη φυλακή».

 

Α, μου λέει, δικτατορία του κεφαλαίου είναι να μας παίρνουν για δικά τους όσα βγάζουμε και δικτατορία του προλεταριάτου να έχουμε για δικά μας όσα βγάζουμε!

Άσσος ο μπόμπιρας μας έβαλε γυαλιά όλους συνθέτοντας σε μια φράση ολόκληρη παράγραφο και ολόκληρες ταξικές εξουσίες.Το έλεγε και είμαι σίγουρος οτι σκεφτόταν τα εισοδήματα της οικογένειας που όλο χειροτέρευαν και δεν είχε ως τότε απάντηση του "γιατί;"

Και λέει και την ατάκα για να μας αποτελειώσει: «δηλαδή, δηλαδή το διάβασα στα πανό : “χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά”. Δικτατορία του προλεταριάτου ε;»

 

Και μετά σου λένε ότι δεν καταλαβαίνει ο λαός. Εδώ ο μικρός καταλαβαίνει, όχι ο λαός. Απλώς η ταξική εξουσία τον εξαναγκάζει με την κάθε είδους βία που ασκεί, να βλέπει το συμφέρον του ως ανεστραμμένη αντανάκλαση της πραγματικότητας και να νομίζει τον εκμεταλλευτή του για… ευεργέτη.

Το γεγονός είναι πραγματικό και τον μικρό τον βλέπω συχνά - πυκνά να ελίσσεται στα πόδια των διαδηλωτών φωνάζοντας συνθήματα. Έτσι μου λύθηκε η απορία για το κοφτερό μυαλό του. Το ταξικό σχολείο του αγώνα του έμαθε να σκέφτεται πιο καλά και από μεγάλους.

ΜΕΙΩΝΕΤΑΙ ΚΑΤΑ 50% Η ΕΤΗΣΙΑ ΕΙΣΦΟΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΑ ΓΡΑΦΕΙΑ

Δεν έχουν τέλος οι παροχές της κυβέρνησης προς τους εφοπλιστές και γενικά στο μεγάλο κεφάλαιο. Ακόμη και τους ελάχιστους φόρους που του επιβάλλει τους μειώνει! Το ποιος όμως πληρώνει τις απαλλαγές αυτές, εν μέσω κρίσης, το ξέρουμε καλά.

 

Η είδηση λέει: μειώνονται κατά 50%, με τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή, οι συντελεστές της ετήσιας εισφοράς που καταβάλλουν τα ναυτιλιακά γραφεία και οι αλλοδαπές πλοιοκτήτριες εταιρείες με γραφεία στην Ελλάδα. Αυτό το αντικαθιστούν με επιβολή φόρου 10% στους μερισματούχους.  Οι απώλειες, λέει, θα είναι 7,75 εκ. ευρώ. Δηλαδή αυτοί, όλος ο φόρος που πλήρωναν το χρόνο ήταν 15,5 εκ ευρώ! Και αυτό το μειώνουν! Όπως δε αναφέρεται στην τροπολογία, είναι γνωστή η απώλεια αλλά όχι το έσοδο από το 10%! Είναι φυσικό αυτό αφού μάλλον δεν θα εισπράξουν τίποτα από μερισματούχους που κατοικοεδρεύουν στο Λονδίνο ή στα νησιά… Κεϊμάν!

Το ερώτημα της κυβέρνησης είναι πάντα καταλυτικό σε τέτοιες περιπτώσεις: «θέλουμε ή δεν θέλουμε επενδύσεις»; Την απάντηση την δίνει πάντα μόνη της: «θέλουμε»!

Αφού μόνη απαντάει, μετά πλήρως νομιμοποιημένη από την απάντησή της(!) νομιμοποιεί και οποιοδήποτε μέτρο λαμβάνει. Η ίδια λογική με την οποία δικαιολογούν κάθε μέτρο επιβολής εξοντωτικών φόρων για την αποπληρωμή του χρέους και την… «σωτηρία της πατρίδος»  ισχύει και εδώ. Μόνη καθορίζει και μόνη νομιμοποιεί κάθε μέτρο.

 

Έτσι αυθαίρετα με τα γελοία αυτά επιχειρήματα επιβάλει στο λαό καθόλου γελοία εξοντωτικά μέτρα. Στους εφοπλιστές απαλλαγές, στο λαό τα βάρη τους.

Η κυβέρνηση τους «εξαφανίζει», αυτοί αυξάνονται!

Όμορφος κόσμος καπιταλιστικός, διαβολικά πλασμένος

Στις 6.00΄ το απόγευμα σήμερα, 15/3/2013, περνούσα από τα Προπύλαια. Ασθενοφόρα και αστυνομία στο κτήριο που επισκευάζεται. Δυο νεκροί με τη σύριγγα στο χέρι, καρφωμένη! Μου λέει κάποιος: «τους λέω (τους αστυνομικούς) κάθε γωνιά είναι γεμάτη να, στα παγκάκια «τρυπιούνται» μαζέψτε τους. –Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, μου απάντησαν, δεν έχουμε αρμοδιότητα»!

Ανεβαίνω τον πεζόδρομο.  Δίπλα σε κάποιο παγκάκι ένας ψηλός, στα δύο μέτρα, βρίσκεται σε χαώδη κατάσταση σαν αναεμοδαρμένος και δύο άλλοι απο κάτω με τις σύριγγες στο χέρι και μπροστά στον κόσμο, σαν να πίνουν πορτοκαλάδα, «τρυπιούνται», βλέπουν και... μιλάνε! Πιο πάνω τα ίδια κατάχαμα. Ο κόσμος περνάει, τους κοιτάζει στρέφει αλλού το βλέμμα του και.. «δεν υπάρχουν».

Βγήκαν στο «φρύδι» τα θύματα της κρίσης και της παρακμής του καπιταλισμού.

Χρόνια τώρα η κυβέρνηση τους «εξαφανίζει» και αυτοί επανέρχονται αυξημένοι σε νεκρούς και σε χρήστες. Από τα Εξάρχεια, στην Ομόνοια, στην Πλατεία Κλαυθμώνος, στην Γερανίου, στην πλατεία Βάθης, στην Καποδιστρίου, στον παράδρομο του Πολυτεχνείου, στο Πανεπιστήμιο… από παντού τους «εξαφανίζει» και παντού είναι παρόντες και περισσότεροι! 

 

Είναι ο στρατός των απόκληρων και καταφρονεμένων του καπιταλισμού. Τα «κάτω» θύματά του. Που τους κάνει και προγράμματα «απεξάρτησης» με τους εμπόρους απ έξω και τη δόση των υποκατάστατων από μέσα. Με πολιτικούς που θέλουν να εφαρμοστεί η αρχή: «κάθε μπαλκόνι και γλάστρα κάθε κήπος και φυτεία» …για «ατομική χρήση» πάντα, όπως και τα κοντέινερ για να τους απαλλάξει δήθεν από τους εμπόρους! Με αρχές, διεθνείς και εθνικές, που «δεν ξέρουν» ούτε τις πηγές, ούτε τις διαδρομές, ούτε τους εμπόρους, ούτε τους επίορκους, ούτε τα τεράστια ποσά με «μαύρα» ευρώ και δολάρια που διακινούνται και ξεπλένονται στους φορολογικούς παράδεισους.

Οι αρχές όλου του καπιταλιστικού κόσμου το μόνο που ξέρουν είναι ότι οι Ταλιμπάν και οι Βιρμανοί παράγουν το όποιο, οι.. αριστεροί αντάρτες της Κολομβίας την κοκαΐνη και η μαφία της Αλβανίας το χασίς! Μετά από αυτή τη διαπίστωση δεν ξέρουν τίποτα, ούτε καν τα καράβια και τους εφοπλιστές, ούτε τα λιμάνια και τα αεροδρόμια λες και ταξιδεύουν μόνα τους.

Στο τέλος, η αστική τάξη χύνει δάκρυα για τα θύματά της και κάνει νέα προγράμματα διάσωσης και απεξάρτησης κ.ο.κ.

Ο καπιταλισμός είναι γεμάτος θύματα και σωτήρες!

Όμορφος κόσμος καπιταλιστικός, διαβολικά πλασμένος!