Η κατάργηση του ασύλου

.
Με μια κίνηση «αποφασίζω και διατάζω» η υπουργός Παιδείας κα Διαμαντοπούλου, προανήγγειλε την ουσιαστική κατάργηση του ασύλου των πανεπιστημίων και τη μεταφορά της αρμοδιότητας από τους πρυτάνεις στο «Συμβούλιο Διοίκησης» του Ιδρύματος, που θα λειτουργεί εκτός πανεπιστημίου. Το Συμβούλιο θα παίρνει την απόφαση για το εάν θα πρέπει ή όχι να κληθεί η Αστυνομία.

Παράλληλα ανακοίνωσε την επιβολή ασφυκτικής αστυνομοκρατίας στα πανεπιστήμια με την εγκατάσταση στις σχολές ιδιωτικής αστυνομίας που θα ελέγχει αυστηρά την είσοδο όλων στα πανεπιστημιακά κτίρια. Επιστροφή σε χουντικά πρότυπα με κοινοβουλευτικό και… σοσιαλιστικό μανδύα.

Δεν έχουν σημασία οι λεπτομέρειες όσο ότι το άσυλο μετατρέπεται σε κυβερνητική αρμοδιότητα. Ο τρόμος της εξουσίας έναντι των νέων εκδηλώνεται πρόωρα, πριν αυτοί εξεγερθούν κάτω από τη πίεση της κρίσης. Οι μετανάστες εδώ αποτέλεσαν απλώς το προπέτασμα καπνού για ένα δικαίωμα που επί χρόνια σχεδιάζεται η κατάργησή του.

«Το άσυλο σκοτώνουν αυτοί που δήθεν θέλουν να το προστατέψουν» είπε στα «Νέα» η κ. Διαμαντοπούλου! Δεν κατάλαβε ότι το έλεγε για τον εαυτό της!

Δεν θα κάνω αναλύσεις επί του ασύλου και τι ρόλο παίζει αυτό, τα έχουν πει τόσοι και τόσοι. Ούτε τι ρόλο θα παίζει η οποιαδήποτε αστυνομία ακόμη και το… «Σπουδαστικό της Ασφάλειας» που θα μετατρέψουν το πανεπιστήμιο σε φυλακή ή σε αλήστου μνήμης «παραμεθόριο περιοχή».

Το «Συμβούλιο Διοίκησης» κατά το νομοσχέδιο της κας Διαμαντοπούλου αποτελείται από άμεσα εκλεγμένα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας του ιδρύματος και από εξωτερικά μέλη. Τα εξωτερικά μέλη του Συμβουλίου είναι σημαντικές προσωπικότητες που έχουν διακριθεί σε διάφορους τομείς της επιστήμης, της διανόησης, των τεχνών και της κοινωνίας γενικότερα, τα οποία επιλέγονται ως άτομα και όχι ως ex officio εκπρόσωποι φορέων ή οργανισμών. Αυτά στη πράξη μεταφράζονται σε διορισμένη κυβερνητική πλειοψηφία στο Συμβούλιο η οποία και θα αποτελεί τη προέκταση του εκάστοτε υπουργού. Θα υπάρχει βέβαια και ο μαϊντανός των πανεπιστημιακών και φοιτητών.

Η κα Διαμαντοπούλου ελπίζει ότι θα δημιουργήσει ένα αποστειρωμένο πανεπιστήμιο όπου θα επικρατεί η τάξη του νεκροταφείου της κίνησης ιδεών και ανθρώπων. Μια κτηριακή κλούβα αποκομμένη από την κοινωνία και απαγορευμένη περιοχή για κάθε δράση και κίνηση ιδεών με πρόσχημα της προστασία της κίνησης των ιδεών.

Προφανώς βέβαια θα επιτρέπεται η κίνηση «ιδεών» που θα εγκρίνονται από τη κυβέρνηση, την υπουργό, το Συμβούλιο και την ιδιωτική αστυνομία η οποία δεν αποκλείεται να είναι χορηγία κάποιας πολυεθνικής έτσι για τη τάξη με… μηδέν κόστος!


Φυσικά θα μπορούν να εισέρχονται με «ελευθέρας» οι επιχειρηματίες – χορηγοί των πανεπιστημίων και των παραγγελμένων «ερευνών» και «μελετών» οι οποίοι θα αξιοποιούν με το παραπάνω τη μαύρη εργασία των νέων ανέργων που σπούδασαν εκεί και των μεταναστών ! Έτσι θα εμπεδωθεί γνώση του ποια τάξη κατέχει την εξουσία.


Τώρα για να σοβαρευτούμε αν η κα Διαμαντοπούλου ελπίζει ότι έτσι θα απαγορεύσει στα προβλήματα που έχει η κοινωνία μας να περνάνε το κατώφλι του πανεπιστημίου είναι από χέρι χαμένη. Το ίδιο νόμιζε κάποτε και η χούντα.


Ας πούμε δηλαδή ότι εφαρμόζεται το μοντέλο της αμέσως και ξεσπάει ένα νέο επεισόδιο κατάληψης μιας σχολής από 500 άνεργους νέους. Τι θα κάνει το «Συμβούλιο», η υπουργός, η κυβέρνηση; Θα μπουκάρουν μέσα με την αστυνομία; Μα για τους μετανάστες που πήρε την άδεια δεν τόλμησε να μπουκάρει για τους ανέργους θα μπουκάρει; Και άν μπουκάρει δηλαδή τι έγινε; Μήπως τα στρατά του Μουμπάρακ δεν μπούκαραν όπου ήθελαν;


Το μοντέλο της κας Διαμαντοπούλου αντί να αποκόψει το πανεπιστήμιο από τη κοινωνία θα οδηγήσει μάλλον στο αντίθετο και θα εισάγει πλέον μαζικά τα νέα οξυμένα κοινωνικά προβλήματα στο πανεπιστήμιο. Θα το μετατρέψει σε κέντρο - στόχο - έδαφος διαμαρτυρίας. Γιατί για τον άνεργο και τον πεινασμένο δεν έχει καμία σημασία αν υπάρχει άσυλο ή όχι. Αυτό που έχει σημασία είναι η μαχητική διεκδίκηση των δικαιωμάτων στη δουλειά, στη μόρφωση και ςτη ζωή και θα το κάνουν με τον καλύτερο τρόπο όπου μπορούν. Δεν θα ρωτήσουν την κα Διαμαντοπούλου και την ιδιωτική αστυνομία της.


Σε ό,τι αφορά την περίπτωση των μεταναστών που είχαν καταλάβει τη Νομική η κ. ∆ιαµαντοπούλου είπε το αμίμητο: «Κάποιοι ήθελαν η Νομική να θυμίζει Κάιρο»! Δεν κατάλαβε ότι σταδιακά η Αθήνα «ωριμάζει» από τη κυβερνητική πολιτική για να γίνει και αυτή Κάιρο!
.

Ο ΜΕΡΜΗΓΚΑΣ

Εξαιρετικά αφιερωμένο στους όπου Γης Μουμπάρακ, Μπεν Αλί, ΓΑΠ κλπ. Άλλα σχόλια περιττεύουν!




Ένας μέρμηγκας κουφός με πήρε απ' το χέρι
είμαι λέει ο πιο σοφός σ' ολόκληρο τ' ασκέρι


Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ' ενθουσιασμό
Εν' δυο...προσκυνάμε
Εν' δυο...πολεμάμε
Εν' δυο...δεν πεινάμε

Τα βολεύεις μια χαρά σπουδαίο μου μερμήγκι
Όμως πρόσεξε καλά τ' ωραίο σου λαρύγγι

Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
Χειροκροτάνε μ' ενθουσιασμό
Εν' δυο....προσκυνάμε
Εν' δυο...πολεμάμε
Εν' δυο...μα πεινάμε

Πριν προφτάσω να του πω το σύστημα ν' αλλάξει
πλάκωσ' όλο το χωριό το μέρμηγκα να χάψει

Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
Χειροκροτάνε μ' ενθουσιασμό

Εν' δυο...προσκυνάμε
Εν' δυο...μα πεινάμε
Εν' δυο..θα σε φά ά με!

Του Μάνου Λοΐζου.
Μπορείτε να το ακούσετε στο http://www.youtube.com/watch?v=0p6r9a6ibfQ  
.

Θα καπελωθεί και ο Αιγυπτιακός λαός;

 .

Ο Μουμπάρακ καταρρέει αλλά είναι «πολλά τα λεφτά» της Αιγύπτου για να τη χάσει ο ιμπεριαλισμός…

Βράδυ της 28ης Ιανουαρίου 2011. Η ιστορία βρυχάται στην Αίγυπτο. Εξέγερση, στρατιωτικός νόμος, αψήφησή του και χάος επικρατεί στους δρόμους του Καΐρου του Σουέζ, της Αλεξάνδρειας, όπου διαδηλωτές έχουν ξεσηκωθεί κατά του καθεστώτος του Χόσνι Μουμπάρακ.

Οι διαδηλωτές αψηφούν την απαγόρευση της κυκλοφορίας, ενώ στρατιωτικά οχήματα έχουν κάνει την εμφάνισή τους στο Κάιρο και το Σουέζ. Πληροφορίες κάνουν λόγο για πολλούς νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες. Καταλήψεις κτηρίων. Στις φλόγες δημόσια κτήρια και τα γραφεία του κυβερνώντος κόμματος.

Ο στρατός, στο μεταξύ, κανείς δεν ξέρει αν είναι πιστός στον Μουμπάρακ, αν θυμήθηκε τον δημιουργό του αντιιμπεριαλιστή και εθνικό ήρωα Γκαμάλ Αμπτέλ Νάσσερ ή αν ο ευνουχισμός του από τους αμερικανούς είναι τέτοιος που θα υποστηρίξει τις επιλογές τους.

Η κατάσταση των χωρών του αραβικού τόξου

Η μάχη εξουσίας στη Τυνησία δεν έχει λήξει ακόμη και άρχισε η μάχη εξουσίας στην Αίγυπτο. Ένα φαινόμενο σύντομης διαδικής εξουσίας είναι σε εξέλιξη.

Είναι πολύ πιθανόν την εξέγερση να ακολουθήσουν η Αλγερία, η Υεμένη, η Ιορδανία και άλλες χώρες της καπιταλιστικής περιφέρειας όπου οι πολιτικές ελίτ φαινομενικά διάγουν ατάραχο βίο εξουσίας.

Θα ήταν ίσως παρακινδυνευμένο να κάνουμε μια ενιαία ανάλυση για όλες αυτές τις χώρες και να κάνουμε αναγωγές στα ίδια αίτια της εξέγερσης. Ωστόσο μερικά χαρακτηριστικά δεν γίνεται να μην αναφερθούν.

Πρώτα απ όλα όλοι αυτοί οι λαοί έχουν δεχτεί για χρόνια μια άγρια καπιταλιστική εκμετάλλευση τόσο από την ντόπια αστική τάξη όσο και από το παγκόσμιο κεφάλαιο. Έχουν δεχτεί τη μεταφορά ανισοτήτων και φτώχειας από τη Δύση μέσω της άνισης ανταλλαγής προϊόντων.

Εσωτερικά η ντόπια αστική τάξη στηριζόμενη στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις κατάφερε να επιβάλει ένα καθεστώς άγριας εκμετάλλευσης των εργαζομένων, χωρίς εργασιακά δικαιώματα και ένα καθεστώς γενικότερη εκμετάλλευση του λαού χωρίς δημοκρατία και ελευθερίες. Η σκληρή ως δικτατορική διοίκηση αυτών των λαών εγκρίνονταν πάντα από τις δυτικές δυνάμεις και τα καθεστώτα ενισχύονταν παντοιοτρόπως μπροστά στο φόβο του κομμουνισμού, αρχικά, και του ισλαμικού φονταμενταλισμού, μετέπειτα(*).

Όλα σχεδόν τα καθεστώτα κατακρεούργησαν πρώτα την Αριστερά και κατόπιν κάθε αντίπαλο (**). Σε όλες αυτές τις χώρες οι λαοί πεινάνε κυριολεκτικά και αυτό τους έβγαλε στους δρόμους, όχι κάποια ιδεοληψία. Σε όλες αυτές τις χώρες η άρχουσα τάξη ζούσε πολύ πλουσιότερα από πολλές άρχουσες τάξεις της Δύσης ενώ οι λαοί τους χειρότερα και από τους αστέγους της.

Δεκάδες άλλα όμοια αίτια μπορούν να βρεθούν. Η σημασία τους έγκειται ότι οδήγησαν σε ένα ντόμινο εξεγέρσεων που απειλεί να αλλάξει τον πολιτικό χάρτη της καπιταλιστικής περιφέρειας με άγνωστες συνέπειες μέχρι στιγμής.

Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι όταν το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα τρίζει σε όλους τους αρμούς από τη κρίση, τότε λύνονται τα σκοινιά των κοινωνικών και πολιτικών αντιθέσεων που δημιούργησε, εμφανίζονται εξεγέρσεις εκεί που κουφόβραζαν οι αντιθέσεις και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις εξελίξεις. Είναι η στιγμή που οι λαοί αφαιρούν τη γραφίδα της ιστορίας από την άρχουσα τάξη και βάζουν τη δική τους υπογραφή στην ιστορία.

Αυτό που έγινε στην Τυνησία με την εξέγερση και τη επιμονή του λαού, έδειξε ότι όταν λύνονται τα σχοινιά, τα εναλλακτικά πολιτικά σενάρια της άρχουσας τάξης δεν μπορούν να συγκρατήσουν τις εξελίξεις και το λαό.

Αυτό ακριβώς φοβήθηκαν στην Αίγυπτο. Ο Μουμπάρακ καταρρέει αλλά είναι «πολλά τα λεφτά» της Αιγύπτου για να τη χάσει ο ιμπεριαλισμός. Έτσι έστειλε το χαϊδεμένο του παιδί τον Ελ Μπαραντέι για να ηγηθεί ενός «νέου» πολιτικού κινήματος ώστε να «καπελωθεί» η εξέγερση και ο αιγυπτιακός λαός και η άρχουσα τάξη να παραμείνει στην εξουσία, έστω πλήρως υποταγμένη στον ιμπεριαλισμό, με έναν νέο επώδυνο συμβιβασμό σε βάρος της.

Αυτό είναι το νόημα της αποστολής του Ελ Μπαραντέι. Να «καπελώσει» την εξέγερση του Αιγυπτιακού λαού και να διατηρηθεί η ίδια εξουσία με αλλαγμένο πρόσωπο και αποδυναμωμένη θέση έναντι των δυτικών σωτήρων της. Η «κίτρινη κάρτα» που έβγαλαν οι κύριοι υποστηρικτές του Μουμπάρακ προς αυτόν, οι ΗΠΑ, είναι φανερό σε τι σκοπεύει. Δεν ανακάλυψαν τώρα ότι ήταν αντιδημοκρατικό το καθεστώς. Ανακάλυψαν ότι δεν τους κάνει και είναι και ευκαιρία να βγάλουν και επιπλέον κέρδη σώζοντας το καθεστώς και θυσιάζοντας τον δικό τους άνθρωπο. Σκοπεύουν να κάνουν τις επαναστάσεις του γιασεμιού καθοδηγούμενες «πορτοκαλιές επαναστάσεις» τύπου Ουκρανίας και Γεωργίας.

Έχουμε τονίσει και στη περίπτωση της Τυνησίας, αυτό που τίθεται τώρα στη Αίγυπτο και θα τεθεί αύριο σε πολλές χώρες, της Ελλάδας μη εξαιρουμένης. Μετά την εξέγερση και την ανατροπή τι; Είναι ένα πολύ σοβαρό ερώτημα γιατί αν δεν υπάρχει το «τι» αργά ή γρήγορα θα επανακάμψουν με άλλη μορφή οι ίδιες δυνάμεις στην εξουσία. Αυτό δηλαδή επιχειρείται με τον Ελ Μπαραντέι όπως είχε επιχειρηθεί στη Τυνησία με τον πρωθυπουργό του ανατραπέντος Μπεν Άλι.

Είναι ιστορικά διαπιστωμένο ότι αν δεν έχει ο λαός ένα εναλλακτικό κέντρο εξουσίας και εναλλακτικό πολιτικό πρόγραμμα εξουσίας, το αδιέξοδο κάθε εξέγερσης είναι προδιαγεγραμμένο.

Στην Αίγυπτο όπου όλες οι πολιτικές ηγεσίες της Αριστεράς έχουν εξοντωθεί, ο λαός που εξεγείρεται δεν έχει προοδευτική πολιτική ηγεσία. Έτσι κινδυνεύει ή να πέσει στα νύχια της μονοπωλιακής κοσμοπολίτικης αστικής τάξης που στηρίζεται στον ιμπεριαλισμό ή στα νύχια της ντόπιας αστικής τάξης που την εκφράζουν κατά βάση οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι και οι ισλαμιστές που θέλουν να πάρουν εκδίκηση για το χαμένο πλούτο που τους έκλεψαν οι άλλοι.

Οι εξελίξεις τρέχουν και η ιστορία γράφεται πιο γρήγορα από τα πληκτρολόγια. Θα φανεί εδώ κατά πόσο ισχύουν τα αξιώματα ότι σε μια νύχτα γίνονται όσα δεν γίνονται δεκαετίες και, όταν ο λαός εξεγείρεται γεννάει και τους ηγέτες που του αντιστοιχούν.

Η αναμονή είναι αγωνιώδης. Τι θα γίνει μέχρι αύριο 29/1/2011 στην Αίγυπτο; Θα έχει φύγει ο Μουμπάρακ, θα έχει επιτευχθεί «ομαλή» μεταβίβαση της εξουσίας στον Ελ Μπαραντέι ώστε να προλάβουν να κλείσουν το καπάκι στο καζάνι της αιγυπτιακή κοινωνίας που βράζει, θα έχουμε ένα λαϊκό σάρωμα που δεν θα αναγνωρίζει καμία φυτευτή εξουσία ή τέλος οι Ισλαμιστές θα καταφέρουν να πάρουν κεφάλι και θα εγκαταστήσουν τη δική τους εξουσία; Τι θα κάνει ο στρατός που μπορεί να ευνουχίστηκε σε απίστευτο σημείο αλλά το φάντασμα του αντιιμπεριαλιστή Νάσσερ πάντα πλανάται από πάνω του;

Η νύχτα θα είναι μεγάλη για την Αίγυπτο. Και ο αέρας αυτής της νύχτας πλευροκοπά σιγά - σιγά τον ευρωπαϊκό νότο όσο και αν δεν καταλαβαίνουν μερικοί τις μικρές, για την ώρα, εξεγέρσεις του. Λίγη υπομονή…

********

(*)Ο ισλαμικός φονταμενταλισμός βέβαια δεν ήταν πάντα εχθρός των δυτικών αλλά έγινε εχθρός από τη στιγμή που εξαλείφθηκε ο «κομμουνιστικός κίνδυνος» και ένα τμήμα της ντόπιας αστικής τάξης αυτών των χωρών, κατάλαβε ότι ο πλούτος που φεύγει στο εξωτερικό εξαιτίας των πολιτικών καθεστώτων, θα μπορούσε εν δυνάμει να της ανήκει και να έρθει σα χέρια της. Έτσι μόνο μπορεί να εξηγηθεί η σκληρή αντιπαράθεση των καθεστώτων αυτών έναντι των ισλαμιστών και το αντίστροφο και όχι με θρησκευτικούς ή ιδεοληπτικούς όρους.

(**) Πολλές φορές κάποιοι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ξεσήκωσαν θύελλα παγκόσμιων διαμαρτυριών για έναν κινέζο αντιφρονούντα, για μια Ιρανή κατάσκοπο ή καταδικασμένη σε λιθοβολισμό ή για μερικούς φυλακισμένους (κατασκόπους) ως αντιφρονούντες στη Κούβα. Αυτή η θύελλα δεν υπήρξε ποτέ για χιλιάδες κομμουνιστές, μαχητές της δημοκρατίας και ισλαμιστές που εκτελέστηκαν στην Αίγυπτο, ούτε και για χιλιάδες πολιτικούς κρατούμενους του Μουμπάρακ, του Μπεν Άλι και των άλλων καθεστώτων. Ας μη κάνουν οι δήθεν υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ότι δεν ξέρουν, ούτε μπορούν να «καθαρίζουν» από τις ενοχές με μια καταδικαστική έκθεση της υπερ-προβεβλημένης "Διεθνούς Αμνηστίας".

.

Ο απόλυτος εξευτελισμός της εργατικής τάξης

.

-Όταν η εργατική τάξη έχει αναδείξει συνδικαλιστική ηγεσία που ιδεολογικά και πολιτικά ανήκει στην αντίπαλη άρχουσα μονοπωλιακή αστική τάξη και στα κόμματά της,

-Όταν η ταξική συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων συκοφαντήθηκε ως το μίασμα που «υποδουλώνει» τον εργάτη και την «ατομική του βούληση»,


-Όταν η φαινομενική ισχύς της άρχουσας μονπωλιακής αστικής τάξης είναι αδιαμφισβήτητη,

-Όταν όλα τα μέσα ενημέρωσης ελέγχονται από το κεφάλαιο και κάθε αντίσταση της εργατικής τάξης θεωρείται παράνομη και καταχρηστική ενώ η αυτο-οργάνωσή της, υποδούλωση σε ξένα και «συντεχνιακά συμφέροντα»,


-Όταν επί χρόνια σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο χάνονται μάχες και κάθε νέα ήττα φαίνεται ως σύνηθες φαινόμενο,


-Όταν στη πράξη έχουν καταργηθεί όλα τα βασικά εργασιακά δικαιώματα με την εμφύσηση στη συνείδηση της εργατικής τάξης ότι είναι καταχρηστικά «βαρίδια» στην «ατομική ευτυχία» των εργαζομένων και στην ελεύθερη κοινωνία,


-Όταν η παλιά συνεπής, αλλά νικημένη, ταξική συνδικαλιστική φουρνιά δεν μπορεί και η  νέα φουρνιά συνδικαλιστών που θα μπορεί δεν έχει ακόμη αναδειχτεί ,

-Όταν δεν υπάρχει ένας που να πει, «εγώ πεθαίνω αλλά δεν υποχωρώ», όπως στη Τυνησία, Αλγερία, Αίγυπτο…,

-Όταν οι πολιτικές οργανώσεις και τα κόμματα της εργατικής τάξης δεν έχουν ακόμη ανασυγκροτηθεί στη βάση των νέων δεδομένων της κρίσης και ζουν ακόμη σε κατάσταση άμυνας και ήττας από το "κραχ" του 1989-90,


Τότε…


Τότε οι καπιταλιστές όχι μόνο αποφασίζουν επί παντός επιστητού για την εργατική τάξη χωρίς αντίπαλο αλλά φτάνουν σε σημείο να την εξευτελίζουν με τον πιο χυδαίο τρόπο. Να ορίσουν ακόμη και τι θα γίνεται μέσα στο εσωτερικό της! Να στήνουν και τα συνδικάτα της!

Αφορμή για το σχόλιο έδωσε η πληροφορία ότι από τη στιγμή που νομιμοποιήθηκε η υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι όλων των άλλων, έχουν κατατεθεί περί τις 600 αιτήσεις για την δημιουργία επιχειρησιακών σωματείων, κάτω από την ασφυκτική πίεση της εργοδοσίας, ενώ περί τις 1.000 επιχειρήσεις έχουν απευθυνθεί στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας για ενημέρωση πάνω στα πλεονεκτήματα που θα έχουν αν δημιουργήσουν… επιχειρησιακό σωματείο!


Ποιος δεν θυμάται ότι οι καπιταλιστές εργοδότες θέτουν ως όρο για την πρόσληψη ή ως αιτία απόλυσης τον συνδικαλισμό του εργαζόμενου; Ποιος δεν θυμάται την απαίτηση «δηλώσεων αποκήρυξης» του συνδικαλισμού από κάθε εργαζόμενο, όπως π.χ. και τη δήλωση αποκήρυξης του γάμου και της εγκυμοσύνης από κάθε γυναίκα, πριν προσληφθεί;


Τι έγινε τώρα και ξαφνικά οι καπιταλιστές απαιτούν τη τάχιστη δημιουργία επιχειρησιακών σωματείων; Πως, γίνεται ενώ μέχρι τώρα όποιοι εργαζόμενοι συνδικαλίζονται σε ταξικά εργατικά συνδικάτα απειλούνται με απόλυση και παράλληλα όσοι αρνηθούν να «συνδικαλιστούν» στα επιχειρησιακά εργατικά σωματεία να απειλούνται και πάλι με απόλυση;


Η λύση του προβλήματος είναι απλή. Με τα εργοδοτικά επιχειρησιακά σωματεία οι εργαζόμενοι χάνουν και τα τελευταία δικαιώματα που έμειναν ενώ με τα ταξικά εργατικά συνδικάτα θα τα υπεράσπιζαν. Το κεφάλαιο δεν διστάζει καθόλου να είναι υπέρ του «συνδικαλισμού» των εργαζομένων αν πρόκειται να χάσουν και πάλι οι εργάτες.


Αποδείχνεται για μια ακόμη φορά ότι το κεφάλαιο μπροστά στο κέρδος δεν έχει κανένα δογματισμό και καμία ιδεοληψία. Αρκεί να κερδίζει. Αν αύριο ελέγξει πλήρως την εργατική τάξη δεν αποκλείεται να γιορτάζει σαν δική του γιορτή και την… «Εργατική Πρωτομαγιά» όπως επί φασισμού!


Έτσι βλέπουμε το κεφάλαιο να ξεφτιλίζει απόλυτα την εργατική τάξη και να τη κάνει μπαλάκι απολύοντας όποιον συνδικαλίζεται και όποιον δεν… συνδικαλίζεται, ανάλογα με το σύμφέρον του!


Ο ορισμός του απόλυτου εξευτελισμού της εργατικής τάξης είναι αυτός ακριβώς.



Αυτό συμβαίνει και αυτό θα συμβαίνει εν όσο η εργατική τάξη δεν αποκτά, όπως άλλοτε, συνδικαλιστική και πολιτική οργάνωση ικανή να την υπερασπίσει προβάλλοντας ένα εναλλακτικό πολιτικό πρόγραμμα εξουσίας και ένα ικανό μέτωπο, ένα εναλλακτικό κέντρο ταξικής και πολιτικής εξουσίας που θα αντανακλά, θα υπερασπίζει και θα προωθεί αποτελεσματικά τα συμφέροντα όλου του λαού.

Τα ερωτήματα εδώ περιττεύουν
.

Το σύστημα, η Ζήμενς και τα καθαρτήρια

.
Θύελλα, λέει η ειδησεογραφία, έχει προκαλέσει στο πολιτικό σκηνικό η δημοσιοποίηση των πορισματικών θέσεων των κομμάτων για την υπόθεση Siemens, με πυρά εναντίον τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και... οργισμένες αντιδράσεις από πρώην υπουργούς για τους οποίους ζητείται τάχα περαιτέρω διερεύνηση για τυχόν ευθύνες.

Όλοι εναντίον όλων και το σύστημα στο απυρόβλητο!

Μεγαλύτερος χλευασμός σε ένα λαό που στενάζει κάτω από συνεχή κτυπήματα σε όλα τα δικαιώματά του δεν μπορούσε να υπάρξει. Όλοι των αστικών κομμάτων κάνουν ότι θέλουν τη κάθαρση και αλληλοκουκουλώνονται.

Οι πλέον υπεύθυνοι είναι και οι πλέον προκλητικοί όπως ο κ. Σημίτης που ανακάλυψε ότι η χώρα που είναι «ανάμεσα στις πλουσιότερες του κόσμου»… «όχι μόνο είναι σε οικονομική κρίση αλλά και σε αδυναμία να υπερβεί τις δυσκολίες της, γιατί ένα τμήμα των πολιτικών δυνάμεων προτιμά τα αδιέξοδα από τις λύσεις»! Ποιες να είναι άραγε οι λύσεις για τον άνθρωπο που την έκανε από τις… «πλουσιότερες»;


Το μεγάλο δούλεμα πάντως με τα πορίσματα, το έκανε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο γνωστός για την ακαμψία του, αξιότιμος κύριος Γιώργος Πεταλωτής: «Το σημαντικό είναι ότι, για πρώτη φορά, αποδείχθηκε πως υπάρχει ισχυρή πολιτική βούληση για διαφάνεια στην πολιτική ζωή. Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που συμμετείχαν στην επιτροπή, αποφάσισαν ελεύθερα, ανεπηρέαστοι, χωρίς καμία σκοπιμότητα, παρά μόνο με τη συνείδησή τους και βάσει του υλικού που προέκυψε. Κι αυτό εμείς το αποδείξαμε»!!! Δούλεμα προς όλους, κανονικό! Ακόμη και προς τους βουλευτές του. Αφού πρώτα είναι εξασφαλισμένη η ατιμωρησία πολιτικών και πολυεθνικών μετά γεμίζουμε τον κόσμο με λέξεις χωρίς νόημα.


Από άποψη συστήματος καθόλου δεν με ενδιαφέρουν τα ονόματα όσων λαδώθηκαν από τη ΖΗΜΕΝΣ αφού κάθε μέρα αέναες είναι οι αναπαραγωγές των «λαδωμένων» που δήθεν δεν ξέρουμε και δεν είδαμε. Όχι πως δεν θα ήθελα να τιμωρηθούν αλλά έτσι δεν θα μου πουν εμένα ότι εξαγνίσθηκε το σύστημα και δεν πρέπει να ανατραπεί. Νομίζω για άλλους λόγους «δεν ενδιαφέρουν» τα ονόματα και σε όλο το αστικό πολιτικό σύστημα. Αυτό που τους ενδιαφέρει άμεσα είναι ποιοι δίνουν… συνδρομή στο ΚΚΕ και σκέφτονται ότι πρέπει να φυλακίσουν τη Παπαρρήγα για αυτή τη… τεράστια «λαμογιά» του ΚΚΕ!!!


Αν κάτι ο λαός πρέπει να κρατήσει από τις εξεταστικές και τις απίστευτες κομπίνες των πολιτικών με κέντρο διαφθοράς τις πολυεθνικές, είναι ή σύμφυσή τους, δηλαδή το σύστημα. Η πηγή της διαφθοράς δεν είναι ούτε οι πολιτικοί μεμονωμένα ούτε οι πολυεθνικές μεμονωμένα. Το σύστημα που τους παράγει και τους συμφύει και τους δύο, δηλαδή ο καπιταλισμός στο ανώτατο στάδιό του, τον (κρατικο)μονοπωλιακό καπιταλισμό της παρακμής και της απόσυρσης από την ιστορία, είναι η αιτία.



Αν δεν καταλάβουμε ότι το σύστημα συνολικά παράγει και τη διαφθορά και τους διεφθαρμένους πολιτικούς της αστικής τάξης και τους διεφθαρμένους γραφειοκράτες υπαλλήλους μαζί μ’ ένα μέρος του λαού που ξερογλείφει κανένα κόκαλο, δεν θα καταλάβουμε τίποτα. Θα πηγαινοέρχονται εξεταστικές σε όλα τα κράτη του κόσμου όπως εκείνες οι εξεταστικές για τη δολοφονία του Κέννεντυ και 46 χρόνια μετά δεν θα ξέρουμε τίποτα.


Γιατί αν κάποιος πει ότι το φαινόμενο είναι ελληνικό θα μας δουλεύει σίγουρα! Σαν η ΖΗΜΕΝΣ να είναι ελληνική! Σαν η γερμανική δημοκρατία να είναι άμεμπτη και να μην είναι αυτή που συμφωνεί με κάθε απατεώνα να τον προστατεύσει έναντι τρίτων διώξεων, αν έφερε με τις απατεωνιές του πλούτο στη Γερμανία. Άντε να πάρουμε Χριστοφοράκο πίσω μετά. Όχι δεν έκανε απλά λάθος η ελληνική δικαιοσύνη. Αν ήθελε η Γερμανία τώρα θα ήταν στον Κορυδαλλό. Όμως πώς να μη προστατεύσει τα παιδιά της;


Οι ΗΠΑ κάνουν το ίδιο. Νομιμοποιούν κάθε εξαγορά κυβερνητών αρκεί να το γράφουν σε επίσημες «λίστες χορηγών». Κάτω από το τραπέζι νομιμοποιούν κάθε εξαγορά κυβερνήσεων και αξιωματούχων εντός και εκτός, προκειμένου να προωθηθούν οι πωλήσεις όπλων, προϊόντων, δανείων κλπ. Μέχρι και το γνωστό ΕΣΕΛΟΝ έθεσαν στην υπηρεσία των πολυεθνικών τους και έκλεβαν απόρρητες πληροφορίες από άλλες πολυεθνικές για να τις προσφέρουν τζάμπα στις δικές τους! Τον ιδρυτή της WikiLeaks που τους ξεμπροστιάζει έμαθαν μόνο να κυνηγάνε…


Οι ΗΠΑ που έχουν… «αυστηρούς νόμους» κατά της διαφθοράς είναι η χώρα με τις περισσότερες δολοφονίες ηγετών κρατών, αξιωματούχων και πολιτικών αντιπάλων εκτός χώρας. Τι έμεινε στην Ελλάδα δηλαδή να τους συναγωνιστεί όλους αυτούς σε διαφθορά η οποία δήθεν τώρα με τον κ Παπανδρέου θα… παταχθεί! Το είδαμε με το Βατοπαίδι, τώρα το βλέπουμε με τη ΖΗΜΕΝΣ, αύριο θα το δούμε στο C4I, TOR M1, υποβρύχια, αγορές αιώνα και χιλιετίας και με άλλες, νέες, περιπτώσεις… Και να φαντασθούμε ότι στην επιφάνεια έρχονται τα σκάνδαλα που από σπόντα και λάθος αποκαλύφθηκαν, όχι από έρευνα των οργάνων που είναι εντεταλμένα. Αυτά το πολύ να φτάσουν να βρουν… 8 εκατ. ζημία στα νοσοκομεία από κάποια περίεργα μικρο-λαμόγια του συστήματος που μπορούν εύκολα να θυσιαστούν.

Το πρόβλημα είναι το σύστημα. Αυτό που παράγει τη δύναμη των πολυεθνικών, τη δυνατότητα εξαγορών, διαφθοράς, άλωσης του πολιτικού συστήματος από τα χειρότερα στοιχεία του σε περίοδο σήψης και παρακμής. Κάτι σαν τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία που κατέρρεε κάτω τη διαφθορά όχι απλά των ηγετών αλλά από τη παρακμή όλου του δουλοκτητικού συστήματος. Δεν έκαναν λάθος οι ρωμαίοι αυτοκράτορες. Παιδιά της παρακμής του συστήματος ήταν. Το ίδιο και οι διεφθαρμένοι του καπιταλισμού.

Τελικό συμπέρασμα: το σύστημα του καπιταλισμού πρέπει να ανατραπεί για να ανατραπούν και τα φαινόμενα παρακμής, διαφθοράς, κρίσεων, καταρράκωσης των λαών. Και αν ρωτάτε για την εναλλακτική λύση, οι λαοί ποτέ δεν στέρεψαν από ιδέες και δύναμη. Από οργάνωση πάσχουν και αυτό είναι το σημερινό παγκόσμιο πρόβλημα των λαών και ειδικά της εργατικής τάξης, της μόνης που παράγει τον πλούτο και μπορεί να τον διαχειριστεί χωρίς να κλέβει τον εαυτό της. Αν η Αριστερά εγκαλείται για κάτι δεν είναι ούτε η ιστορία της ούτε τα λάθη της, ούτε το παρελθόν της. Είναι το μέλλον της και η αμηχανία της μπροστά στον ιστορικό ρόλο που καλείται να παίξει για το μέλλον των λαών.

.

Η Τυνησία δείχνει το δρόμο

.
Δεκάδες οι νεκροί, εκατοντάδες οι τραυματίες από τη εξέγερση του λαού της Τυνησίας (παράλληλα και της Αλγερίας) ενάντια σε ένα από τα φυτευτά καθεστώτα της Δύσης που απλά πήγε να εφαρμόσει εν ψυχρώ τις εντολές του πολυεθνικού κεφαλαίου.

Η Τυνησία για όσους νομίζουν ότι θα περάσουν τα μέτρα του ΔΝΤ και της τρόικας για την Ελλάδα χωρίς να ματώσουν δείχνει τον δρόμο.

Τα δικαιώματα ούτε κατακτούνται ούτε διατηρούνται χωρίς μάχες, αγώνα και θυσίες.


Το καθεστώς του Ζεν ελ Αμπιντίν Μπεν Αλί, προέδρου της χώρας τα τελευταία 23 χρόνια, που εκλέχθηκε με… 90% των ψήφων νόμιζε ότι ποτέ δεν θα ανατραπεί όποια μέτρα και αν πάρει γιατί ο Τυνησιακός λαός δεν είναι των εξεγέρσεων.


Είναι ένα ακόμη καθεστώς που λάθεψε με το λαό και τώρα ανατρέπεται και ξηλώνεται.

Την αντίληψη του ανατραπέντος προέδρου της Τυνησίας έχουν και οι εδώ κυβερνώντες. Νομίζουν ότι κάθε πρωί θα ξυπνούν ήσυχα. Γι αυτό παίρνουν συνεχώς μέτρα με ρυθμό πολυβόλου χωρίς να λαμβάνουν υπόψη το λαό. Έτσι νόμιζε και ο Μπεν Άλι. Απλά η κάθε εξουσία μέχρι να την πάρει φαλάγγι ο λαός, νομίζει πως είναι αθάνατη. Μετά ξυπνάει απότομα!

Το ερώτημα που τίθεται τώρα στη Τυνησία και θα τεθεί πιθανόν την Ελλάδα είναι το ερώτημα της Αργεντινής. Μετά την εξέγερση και την ανατροπή τι; Είναι ένα πολύ σοβαρό ερώτημα γιατί αν δεν υπάρχει το «τι» αργά ή γρήγορα θα επανακάμψουν με άλλη μορφή οι ίδιες δυνάμεις στην εξουσία.


Για την Ελλάδα το πρόβλημα ήδη έχει τεθεί από χιλιάδες αριστερούς και προοδευτικούς πολίτες. Από την Αριστερά μάλιστα ακούγονται και φωνές αγωνίας ακριβώς γιατί η πείρα μας οδηγεί να σκεφτόμαστε πολύ περισσότερο το μετά από το τώρα. Αν δεν έχεις εναλλακτικό κέντρο εξουσίας και εναλλακτικό πρόγραμμα εξουσίας, το αδιέξοδο κάθε εξέγερσης είναι προδιαγεγραμμένο.


Οι φωνές για ένα μέτωπο που θα αποτελέσει αξιόπιστη εναλλακτική λύση με ένα ελάχιστο αριστερό πρόγραμμα εξόδου από η κρίση, είναι καθημερινές. Μέχρι στιγμής κανένα άνοιγμα μεταξύ των δυνάμεων και προς το λαό δεν δείχνει ότι κτίζεται μέτωπο.


Δεν θα πω πράγματα αυτονόητα. Έχουν γραφτεί τόσα και τόσα που δεν χρειάζεται επιχειρηματολογία για το μέτωπο. Πολιτική βούληση και πράξεις χρειάζονται.

ΗΠΑ: Απαγόρευση καλλιεργειών από τον "Μεγάλο Αδελφό"

 .
Παραθέτω ένα κείμενο που είχε τη καλοσύνη να μου στειλει μια φίλη. Δεν το σχολιάζω γιατί από μόνο του «αυτοσχολιάζεται» με τη φρίκη και την ανατριχίλα που προκαλεί!


"Αν οι άνθρωποι αφήσουν την κυβέρνηση να αποφασίζει τι τροφή θα τρώνε και τι φάρμακα θα παίρνουν, τα σώματά τους θα είναι σύντομα σε τόσο θλιβερή κατάσταση όσο είναι οι ψυχές εκείνων που ζούν σε καθεστώς τυρρανίας."

Τόμας Τζέφερσον

Εκ των ιδρυτών πατέρων των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής

Ήδη στην Αμερική έχει ξεκινήσει η εφαρμογή του νόμου που έχει κατατεθεί στο Κογκρέσο και αφορά την απαγόρευση καλλιέργειας οργανικών τροφών.


Με λίγα λόγια την απαγόρευση του σπιτικού κήπου για την επιβίωση της οικογένειας.


Όποιος λοιπόν δεν θέλει να ενταχθεί στους κανόνες της Παγκοσμιοποίησης και θα θελήσει να κάνει ένα μικρό κήπο για να ζεί αυτός και η οικογένειά του, θα χαρακτηρίζεται επικίνδυνος και θα δέχεται πρόστιμα και κατασχέσεις προϊόντων καθώς αυτά θα αποτελούν «κίνδυνο για την δημόσια υγεία».


Το όνομα του νόμου αυτού είναι «Νόμος Συγκλήτου S 510 Εκσυγχρονισμός Ασφάλειας Τροφίμων», σύμφωνα με τον οποίο χαρακτηρίζεται παράνομη η καλλιέργεια και αποθήκευση σπόρων.


Ο νόμος της Συγκλήτου «510» για τον εκσυγχρονισμό της ασφάλειας των τροφίμων έχει χαρακτηριστεί ως ο πιο επικίνδυνος νόμος στην ιστορία των ΗΠΑ.


Ο νόμος θα δίνει το δικαίωμα στην κυβέρνηση των ΗΠΑ να απαγορεύει ή να νομιμοποιεί το μέχρι τώρα δικαίωμα όλων για την καλλιέργεια, το εμπόριο και την μεταφορά όλων των τροφίμων.


Ο νόμος δίνει το δικαίωμα στον «Μεγάλο Αδερφό» να ρυθμίζει μέχρι και την καλλιέργεια ντοματών στην αυλή του σπιτιού μας.


Δίνει το δικαίωμα στην κυβέρνηση να συλλαμβάνει και να φυλακίζει ανθρώπους που πωλούν αγγούρια στην λαϊκή. Θα ποινικοποιεί την μεταφορά οργανικών τροφών αν δεν συμμορφώνεται κάποιος με τους κανόνες των αρχών.


Ο εφησυχασμός είναι καταστροφικός!
Δείτε τα video.


http://www.youtube.com/watch?v=bC5yPmD0vds&feature=player_embedded


http://www.youtube.com/watch?v=gOups0dfdwM
.

Θα αρθεί και το απόρρητο της θυρίδας;

.
Φίλος που μέτρησε πόσα «απόρρητα», κεκτημένα και διασφαλισμένα της αστικής κοινωνίας έχουν κατατριφθεί σε χρόνο ρεκόρ, στο όνομα της αποπληρωμής των δανειστών και της διάσωσης των προνομίων της κυρίαρχης τάξης, μου είπε τα εξής:


-Πάρε ό,τι έχεις στη θυρίδα. Μετά από τη κατάρρευση κάθε κεκτημένου των εργαζομένων και του λαού αρχίζει η κατάρρευση και των προνομίων της κατώτερης αστικής τάξης και των παρατρεχάμενων της.


Μιας και δεν ανήκω σε καμιά από τις παραπάνω κατηγορίες ούτε έχω τίποτα να κρύψω, δεν έδωσα βάση.


Αυτός όμως συνέχισε την επιχειρηματολογία.


-Ενόψει της πτώχευσης δεν θα ρωτήσουν αν είναι νόμιμα αυτά που έχεις εκεί αλλά ό,τι έχεις θα το… "κουρέψουν" όσο θέλουν, δηλαδή περίπου θα το κατάσχουν! Υπεράνω όλων η σωτηρία της πατρίδος δεν είπαν; Ε, αυτό θα κάνουν!
-Για συνέχισε του λέω.
-Να, με πρόσχημα τη πάταξη της φοροδιαφυγής και του παράνομου πλουτισμού θα νομοθετήσουν τη κατάργηση του ιδιωτικού απόρρητου των θυρίδων των τραπεζών και θα αρχίσουν να τις ανοίγουν όλες. Όλες ουδεμιάς εξαιρουμένης. Γιατί πού ξέρουν αυτοί ποιος έχει τι σε κάθε θυρίδα και αν εσύ ο θεόπτωχος δεν κρύβεις μια κλεμμένη και μιζαδόρικη περιουσία μέσα σε αυτή;


Άρχισε να με προβληματίζει. Όχι γιατί είμαι κλέφτης ή μιζαδόρος αλλά για το αν η ιδέα αυτή είναι καλή ή κακή. Γιατί, για ποιόν λόγο ένας έντιμος πολίτης που έφαγε κατάμουτρα τα χρέη των δανείων, της μίζας και της διαφθοράς να έχει αντίρρηση; Γιατί κάποιοι που κρύβουν αμύθητα πλούτη παρανόμως αποκτηθέντα να έχουν άσυλο; Από την άλλη σκέφτηκα ότι κάποιος που έχει το κάτι τις έστω από παλιά και νόμιμα, μπορεί να του τα πάρουν έτσι χωρίς αιτία, λόγω πτώχευσης.


-Και τι θα κάνουν; Ρώτησα

-Θα βλέπουν, θα καταμετρούν, θα λογαριάζουν και μετά θα καλούν τον καθένα να πει χαρτί και καλαμάρι το «πόθεν έσχες» του περιεχομένου. Όσα δεν τα δικαιολογούν θα τα κατάσχουν. Τα χρήματα θα τα "κουρέψουν" ως 50%. Τα υπόλοιπα τιμαλφή αξίας θα τα «δανειστούν» για να τα ρευστοποιήσουν, δίνοντας ως αντάλλαγμα ένα ελληνο-ομόλογο που θα μπορεί να εξοφληθεί σε 30 χρόνια και ως τότε έχει ο θεός!
 

-Είναι δυνατόν; Και καλά για τους αθώους που θα τη πληρώσουν αλλά θα θυσιάσει η αστική τάξη τους υπηρέτες και τα λαμόγια της; Θα φτάσει και στον εαυτό της;
-Καλά, σου φαίνεται για κουτή; Ξέχασες ποιοι πλήρωσαν τελικά για τους μεγαλοφορφυγάδες , τους υψηλομισθους, τους υψηλοσυνταξιούχους και τα "ρετηρέ" των μισθών; Και για τα γκόλντεν μπόις ξέχασες πόσα δόθηκαν στις τράπεζες και ποιός τα πληρώνει;


Έμεινα με την απορία. Να υπερασπίσω το απόρρητο των τραπεζικών θυρίδων ή όχι;


Η πείρα λέει ότι κάθε φορά που δεν υπεράσπισα ένα δικαίωμα με την επλίδα οτι θα τιμωρηθούν οι καταχραστές της εξουσίας και τα λαμόγια, αυτό καταργήθηκε για τους άτυχους αθώους.

Συμπέρασμα. Μην ελπίζει να τη γλυτώσεις επειδή η αστική τάξη έχει προνόμια για τα λαμόγια της. Μια απόφαση εξαρτάται από το ποιός τη θεσπίζει και ποιος την εκτελεί.

Τελικά έμεινα και με μια άλλη απορία: Θα αρθεί το απόρρητο της θυρίδας ή οχι;

Μάντης δεν είμαι....

. 

Τα σκουπίδια στη Κηφισιά!

.

Μετά τις μεγάλες κινητοποιήσεις στη περιοχή της Κερατέας κατά της δημιουργίας χωματερής, σε μια περιοχή με μεγάλο περιβαλλοντικό και αρχαιολογικό ενδιαφέρον, επί τέλους τα μέσα ενημέρωσης και οι προβοκάτορες μετά από ένα μήνα ηρωικής, και εκκωφαντικής σιωπής, ευαισθητοποιήθηκαν και οι μεν έκαψαν και οι δε πρόβαλλαν το θέμα με εικόνες από εμπρησμούς και επεισόδια.

Ωστόσο οι επιστήμονες του περιβάλλοντος - πλην Τίνας - για να λυθεί το θέμα οριστικά, βρήκαν την πλέον φθηνή και γρήγορη λύση. Τα σκουπίδια στο Κοκκιναρά πάνω από τη Κηφισιά! Μιας και σήμερα έχουμε νέες τεχνολογίες στην επεξεργασία των σκουπιδιών και όπως λένε οι πολιτικοί μας (ας μη το έλεγαν…) καθόλου δεν επηρεάζει το περιβάλλον η επεξεργασία και η ταφή τους, η περιοχή Κηφισιάς - Κοκκιναρά με το κέντρο κατανομής και διαχείρισης στο Καστρί, είναι η πλέον πρόσφορη για τα σκουπίδια του Λεκανοπεδίου. Κάποιοι μάλιστα ισχυρίζονται ότι θα παράγονται και αέριες αρωματικές ουσίες με μια νέα ηλεκτρονική μέθοδο μετατροπής του μεθανίου και των άλλων αερίων σε άρωμα!

Σταδιακά οι κάτοικοι της Κηφισιάς, της Πολιτείας και πέριξ, θα καταλάβουν αυτό που δεν κατάλαβαν οι Λιοσιώτες και οι Κερατιώτες, το κέρατό τους! Ότι τα σκουπίδια είναι πλούτος και ευκαιρία (και αυτό το λένε οι πολιτικοί...)!

Με τη κρίση μάλιστα και τη σίγουρη πτώχευσης της χώρας, είναι πιθανόν να τους σώσουν. Γιατί αν εξεγερθεί ο λαός και αναλάβει αυτός αντί του Πάγκαλου, και του Παπανδρέου, είναι σίγουρο πως θα οδηγήσει σε πτώχευση τους πλούσιους της Κηφισιάς και τότε τα σκουπίδια που θα στέλνουν εκεί π.χ. οι Λιοσιώτες, οι Ρομά του Ζεφυριού και οι Κερατιώτες θα είναι θησαυρός! Χώρια που αν δεν είναι ΧΥΤΥ αλλά ΧΥΤΑ το άγονο υπέδαφος θα εμπλουτίζεται τόσο ώστε τα κρεμμυδάκια, οι μελιτζάνες και τα αγγούρια που θα σπέρνουν θα είναι τόσο μεγάλα ώστε θα φτάνουν να τρώνε και να ζουν όλο το χρόνο.

Κανονικά μάλιστα τα ΜΑΤ πρέπει να κυνηγούν και να απαγορεύουν να πάνε αλλού τα σκουπίδια ώστε να εξασφαλίζονται μόνο για τους Κηφισιώτες και τους πέριξ ομοαίματους αδελφούς τους!

40 χρόνια τα σκουπίδια πήγαιναν – προσωρινά - από τη Κηφισιά στα Άνω Λιόσια. Καιρός να πηγαίνουν για 40 χρόνια – προσωρινά - από τα Άνω Λιόσια στη Κηφισιά και στον Κοκκιναρά! Μετά βλέπουμε. Εγώ πάντως συμφωνώ με αυτή την… επιστημονική – αντιρατσιστική άποψη!

.